Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 11 januari 2016

Wandeling Kabouterbos 10-01-2016.

Elf elven en negen boskabouters stonden te popelen om te kijken, wat er van hun huisjes overgebleven was na al die Kabouterbos overstromingen en branden.


Verder dan een paar afgebrande en gebluste stammetjes kwamen we niet. Hier en daar lag nog wat meubilair verspreid, maar dat kende andere oorzaken. 


Er waren een paar lintjes opgehangen om ons in de war te brengen. Wat dan ook prompt gebeurde. Bij een onoverzichtelijk kruispunt werd er kop of munt opgegooid. Het werd kop. De kop was er af. We liepen gemoedelijk verder totdat de geblakerde palmen ons ophielden. Hier moest het nodige geinspecteerd worden. Het wonder der natuur werd van alle kanten bekeken. We vroegen ons in alle gelatenheid af , hoe deze palmen zich tegen de enorme vuurzee verweerd moeten hebben. 



Waarschijnlijk hebben de boomsappen zich verenigd tot een barricade om de vlammen tegen te houden. Evenwel waren er afgebrande palmbladeren te zien die tot een bepaalde hoogte in groen overgingen. Het herstel is majestueus, maar zo'n aanslag op je leven gaat natuurlijk de boom niet in zijn kouwe kleren zitten. Na de overblijfselen op de gevoelige plaat te hebben vastgelegd, zetten we onze tocht voort. 


Over een breed pad met aan weerszijden palmen met cocosnoten vonden we aan het eind een opslagplaats voor afgezaagde stammetjes. Ook lag er soort ijskastachtig geval, maar bleek na een grondige inspectie gewoon een houten kist te zijn. Zoveel milieuvriendelijkheid hadden we niet verwacht. In de verte lag het oude landhuis Cas Cora.
De bewoners kwamen naar ons  toesnellen met de mededeling, dat we de volgende keer wel eens geweervuur konden verwachten, daar het niet in de bedoeling lag om zonder toestemming door hun achtertuin te lopen. Hier werd ook het principe gehanteerd door de voordeur erin. Na onze excuses en uitleg dat we ons nog steeds in het kabouterbos waanden, liet de patron weten in het vervolg om ons bij de voordeur te melden. Hiervan acte.


We vervolgden onze wandeling en liepen door de neergewaterde muur heen en kwamen gelukkig heelhuids bij onze autos aan.

Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.  Foto's en verslag.