Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zondag 27 maart 2016

Paashazenroute verslag 27-03-2016.


We kozen voor het Hazenpad om niet te verdwalen. 



Nu dat hebben we geweten, vier man/vrouw sterk al schuifelend langs de diepe afgronden van de kust trotserend, moet een ieder een zucht van verlichting hebben geslaakt, dat ze het er weer veilig afgebracht hadden. 




De zuidkust hier is een aparte belevenis. Mooie taferelen van rotspartijen en geboomte op de rand, gaf ons het gevoel dat we in wonderland beland waren. Alice en het konijn met zijn horloge stond ons nog net niet tot spoed te manen.




Na een ludiek pad kwamen we in het 'Openlucht Museum' aan. De verschillende pronkstukken waren langs het pad uitgestald. 




Om het een en ander duidelijk te laten zien, was er zelfs een slinger in het pad gemaakt, dat je aan de voor- en achterkant van het te bewonderen object bracht om het goed op je te laten inwerken. Roest rust.



Het uitzichtpunt was een hoogtepunt, geen belleverdere of uitkijktoren, maar gewoon een begroeide plek die ons naar de flamingos liet turen. In de verte zag je ze hun nek in het water steken, ze wilden ons absoluut niet zien. 



Voort ging de tocht langs schoon gebaande paden , een sporenpad volgend dat aan de Poema van Jan Thiel deed denken. Volgens mij was het een spoor van een grote hond met platpoten. Niemand had een cursus sporenbeleid gevolgd, zodat er geen een was, die me uit de droom kon helpen. 



We namen een detour die ons prachtige panoramas over de lagune opleverde. De ingang van de lagune was niet ver meer. We namen  een bospad met veel oude Palu di Sias.  Een schitterende boom met een gladde stam. De eeuwenoude Cadushis stonden langs de route hun rimpels te showen. Een paar fietsers vroegen ruim baan. Ook zij genoten op hun manier van de route.



Achter Cho Go Go kwamen we uit. Het was niet ver meer. De Bonchi Indian met zijn gladde groene stam bloeide niet, maar waren wel de laatste vermeldingswaardigheden.
Onze autos stonden er nog net zo als we ze achtergelaten hadden, en dat geeft een goed gevoel.
Voor de volgende week weet ik nog niet waar we naar toe gaan. Ik zal er de lijst op naslaan.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.