Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

donderdag 25 januari 2018

Visit to Landhuis Bloemhof and restaurant “Ten”

Today a short walk in the garden of Plantation Bloemhof. There is art, there is the Cathedral and there is coffee!




Walking from this cozy restaurant, you find old trees and art.



The Cathedral, made of supiñas of the Wabi tree:





De Cathedraal van Herman van Bergen



And there is a lot of art in the historical plantation home, but also in the garden.



Local artist Hortense Brown works here to create wonderful and meaningful sculptures.




Peeping through one sculpture to discover more :-)



dinsdag 23 januari 2018

Wandelverslag Pannekoek, 21-01-2018.

Beste wandelaars,

Bon siman.
Achteraf voorspellen is gemakkelijk, maar vooraf kun je aan het gedrag van de dieren zien of er slecht weer op komst is. Bijen zwermen weg wanneer ze vuur ruiken. Wespen kunnen precies voorspellen welke boom door de bliksem zal worden getroffen.
Een muur daar leun je tegenaan. Een klaagmuur praat nooit terug. Het duo Steen en Been kan er over meeklagen.
Ik kwam iemand tegen die nog nooit van de "Pannekoek- wandeling" had gehoord. Wel van de "Koekepan- behandeling". Daar had hij wel oren naar. ( Deze wandeling werd ook wel het Marijkepad genoemd door onze groep; naar degene die het pad als eerste had gebaand. HikingCuraçao )
De magie van de woorden is ongekend. "De ene dienst is de andere waard". "Alles keert tot het begin terug". Het lijken de wandelingen wel. 
"Je moet gek zijn om een draak te bestrijden". "Rijkdom is als paardenmest". Een grote hoop ervan stinkt, terwijl een uitgesmeerd laagje alle grond vruchtbaar maakt.
Trek in een Pannekoek?


Na het verzamelpunt en tijdens het rijden naar ons vertrekpunt naarstig langs de kant van de weg naar de Barbol te hebben gekeken, kwamen we bij het huis aan vanwaar we onze wandeling begonnen.

Barbol di juncuman

Na de Brasia rechtsaf het paadje in dat ons tot grote hoogten bracht. Het uitzicht was dan ook navenant. Tussen de heuvels in zag je grote meren. We liepen in ganzenpas, zodat we niet konden verdwalen. Af en toe werd de voorhoede tot de orde geroepen, maar het tempo lag over het algemeen niet hoog omdat het pad zo hier en daar bijgesnoeid moest worden.


Boca Sal of te wel de grote vlakte die onder water stond was een plaatje apart. Hier zouden vroeger zoutpannen zijn geweest. En ineens stonden we voor de zee. Door de mangroves zagen we het opspattende water van de aanrollende golven. We keerden hier, het moest wel want anders was je in Venezuela uitgekomen en dan zou je weleens als smokkelaar aangemerkt worden.


Het pad naar de waterkering daar zat je op voordat je het wist. Door het rooitje, dat niet al te bekend voorkwam kropen we steeds dichter naar de waterkant.

waterkering
Het was maar goed ook, dat we de goede richting uitgingen, want anders hadden we nog steeds door de mondi gedwaald. Na de droge rooi vonden we het wel genoeg en kwamen we uit achter het vakantiehuis, waar we begroet werden door een aantal kabriten. Op weg naar de weg kon je het tokken van de kippen en het gakken van de ganzen horen op het terrein waar nog tuinbouw gepleegd werd.

2 1/4  uur waren onderweg geweest en de Barbol di Juncuman begroette ons als op de heen weg.
Voor de volgende week zullen we naar Santa Catharina gaan.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.

Wandelverslag Kabouterbos en Bakufal. 14-01-2018

Kabouterbos en Bakufal.


Het leek wel theater, achter elke boom had zich een clown verscholen, want daar hebben we genoeg van hier op het eiland.
Het lied "theater" van Katja Ebstein is er niets bij vergeleken met haar vier piassen. Ofschoon zij terecht het eurvision festival in 1980  gewonnen heeft. Het dreunt nog na, die melodie althans.
Als voetpadders dreunden wij ook, maar dan wel door het Kabouterbos.


De vogels en hagedissen zagen en hoorden de wandelaars al van verre aankomen. Ze schoten verwilderd alle kanten op. Zelfs een konechi verdween met een enorme haast van een haas in het struikgewas en liet alleen haar achterste zien. Vermoedelijk was het het konijn uit de hoge 
hoed van een clown die zich verscholen had, maar zeker weten doe ik het niet. Muisstil, je kon een speld horen vallen, slopen we van boom tot boom om een clown te verrassen. Maar nee hoor, had het droombeeld aan sprookjes ons verstand aangetast?

Achter die boom stond weer een boom. Kortom je zag door de bomen het bos niet meer. En dat komt hier veelvuldig voor. Het geluk is met de wandelaars.
We kwamen bij de uitgang aan waar we de weg over moesten steken om naar Bakufal het vroegere Soltuna te gaan. De landbouw ligt er op een oor. De landbouw wektuigen die in een loods lagen opgeslagen zijn er niet meer. 

Het lege basin

De watertanks staan scheefgezakt en zijn zo lek als een mandje. De wateropvang een betonnen bassin is leeg. 



Bloem van de komkommerboom

Nu Venezuela een boycot van landbouwproducten heeft afgekondigd voor de ABC eilanden zou hier een kans voor open doel liggen. De grond zag er vruchtbaar uit en het struikgewas schoot aan alle kanten de grond uit.

Af en toe leek het of we verdwaald waren , maar met vereende krachten wisten we het hoofd boven het Alang alang veld te houden en 
bereikten we de rand van de ongerepte natuur.
De kasbewaarders stonden ons al op te wachten. De komkommers waren vers geplukt en lagen te rijpen in hun mandje.De meneer en mevrouw van de kassen gaven tekst en uitleg hoe het een en ander in de kas toeging. De bloemetjes van de komkommer toonden hun verfrissende gele kleur. Bij het verlaten van de kas kreeg een ieder twee komkommers mee naar huis. Nu weet U waar U terecht moet voor de komkommers als Maduro de boycot niet wil opheffen. 
bruidstranen


Wij bedanken mevr. Joubert, dat we toestemming hebben gekregen om over het terrein
van Soltuna te mogen lopen. De weg terug werd door de sprookjesfiguren meestal kabouters, hoe kan het ook anders, aangegeven. Een slokje water gaat er altijd in en voordat we het wisten had vadertje tijd ons gemaand om  ons pad te vervolgen. We kwamen bij onze autos aan na ongeveer 
twee uur. 
Een bijzondere en niet vermoeiende tocht.
Voor de volgende week heb ik stemmen horen opgaan om de Pannekoekwandeling te doen.
U hoort nader,
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.