Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zondag 22 juli 2018

Wandelverslag Weitje en omgeving. 22 juli 2018










Zoals koningshuizen ten val komen, raken de landhuizen in verval, tenzij er groot geld tegenaan gesmeten wordt. Een glorieus verleden brokkelt af en vindt het einde in herinneringen van weleer. Het landhuis "Weitje" is net opgeknapt. Misschien dat men nieuwe huurders vindt of een nadere bestemming als buurtgebouw dienst kan doen. Een paar jaar geleden is het hele grondgebied van plantage Weitje schoongeschraapt, alleen werd op  deskundig verzoek werden enkele Kadushis van een schrapersdood gered. De  vleermuizen en de vogels die in droge tijden van vocht door deze cadushis voorzien worden, zullen dankbaar zijn. Cees hied een expose over de waterhuishuding van Weitje, Het was toepasselijk dat dit op het herstelde landhuis Weitje gebeurde. Iedereen luisterde aandachtig.
Even over vieren begonnen we aan onze wandeling en liepen de Potloodbomen voorbij en gingen het pad van Gijsje op. Een mooi slingerend pad dat uitkwam op een zandweg, dat ons naar het landhuis Weitje bracht. De toevoerwegen waren pas vernieuwd, zodat er niet veel te knippen viel. Zelfs de Makusa was niet meer te vinden. Het landhuis zat goed in de tjet en de uitstraling was niet van domme huize.
Al zittend op de rand in de schaduw luisterden we naar de deskundige uitleg van een van onze wandelaars over waterhuishouding van het grondgebied Weitje en daarbuiten. We liepen langs de bijgebouwen en werden begroet door een aantal honden die blijkbaar hun onderkomen kostenloos aanboden. We daalden aan de achterkant van een huis de heuvel af. Hier en daar een takje wegsnoeiend kwamen onderaan bij de rode pijl, die ons in de goede richting stuurde. Bij de dam was ook flink geschaafd de grond bedekkers Egleta Prostata, de madeliefjes of hele kleine Margrietjes hadden op een enkeling na het loodje gelegd. De drenkbak was toegankelijk gemaakt , maar de put die er vlak naast ligt , moest opengeknipt worden. Er stond helaas geen water in. Op naar de Brasia hoog op de heuveltop waar het wandelboekje verscholen ligt onder een grote steen. We schreven hierin dat we langs geweest waren. We repten ons heuvel af en kwamen langs een grote Bringa Mosa ( vechtend meisje ) die op apegapen lag. Het volgende bospaadje leidde ons langs een bomengebied, dat zijn weerga niet kent op Curacao. Het begon met enkele Bonchi Kabeibomen. Hier zochten we naar de rode rode zaadjes. Vervolgens kwamen we de oeroude Indju's, Pal'i Takis voorbij. Het was duidelijk dat dit de Kalebasroute was, gezien de vele afgevallen kalbassen. Een moment later liepen we door en veld Yerba of Bolbe Stinki. Zeer geschikt als droogbloem. We liepen langs een dam en wandelden langs een mooi slingerend pad naar onze auto's . Ongeveer  1 uur en 3 kwartier waren we onderweg geweest.
Voor de volgende week staat de wandeling naar Boca Santa Pretu ( Noord ) op het prgramma. Een idyllische boca waar de stammetjes van de Mazalina een speciaal effect geven . Vroeger kwam hier het afvalwater van een wasserij op uit. We missen de watervalletjes nu al, maar niet heus. Met kerst leken de vlokken net sneeuw. We dalen tot in de boca af en vervolgen onze weg.   
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.