Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zaterdag 20 oktober 2018

Wandelverslag Daniel, de Oostroute, Bahada di Daniel. 14-10-2018.

Beste wandelaars,

Bon siman.
Het is al weer een lange tijd geleden , dat we de oostroute, Bahada di Daniel, gelopen hebben. Nu er op een uitkijkpunt een zitje is aangebracht is het uitkijken geblazen. 

Over de vlakte van Hato zijn diepe plassen te bewonderen. Af en toe zie je stipjes in de verte. Het zouden koeien van San Pedro kunnen zijn.  Aanvankelijk is het wel modderig. Het profiel van je schoenen slibt dicht, maar gelukkig is dat niet erg, want we wandelen over geaccidenteerd terrein. 








Het weer is bewolkt, prima wandelweer zou je zeggen , maar de vochtigheid ligt hoog.en voordat je het weet ben je doornat van de transspiratie en de hoge vochtigheid. Iets droogs om na de wandeling aan te trekken is geen overbodige luxe. Bij Hotel-Restaurant Daniel stonden we te popelen om van start te gaan. Weer of geen weer. We waren voorbereid op een zware niet te lange tocht.

Een van de vorige keren konden we de bui onderweg nog herinneren die ons overvallen had. Je zag toen het pad amper en met die scherpe stenen is wandelen een geheel andere sport geworden. Een overleving expeditie. We zijn er dan ook niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Ook hier op het terras van Daniel kan het af en toe lekker spoken.

De verzamelde groep wandelaars stonden klaar om te gaan. We waren voorbereid. Een stok in de handen en een vooruitziende blik. Even voor half vier zette de stoet zich in beweging. We namen de eerste afslag niet. Duidelijk voor "early birds" stond op de richtingaanwijzer. We liepen rechtdoor ,nou ja, tot aan de  aanduiding om rechtsaf te slaan. 

We liepen naar het uitkijkpunt waar het uitkijkzitje ons wenkte. Hier namen we even rust om vervolgens naar de Bahada te gaan. Dit een soort helling die ons naar het tweede plateau brengt en vervolgens als je het de vlakte opgaat, is kueba Pachi achter de bergwand. Ook hier heeft Uniek Korsow voor een zitbank gezorgd. 

Wij kwamen niet zover. De zelfde route terug en we stommelden weer over de rotspunten. De Pan de Diable was moeilijk te vinden, want overal werden we afgeleid door de bloeiende Basora Blancu. Ook de Watakeli stond in bloei. Wat ruiken die bloemen toch lekker. Net parfum.
Mooi voor zonsondergang waren we bij het hotel Daniel aangeland. 2 uur hadden we over deze wandeling gedaan.

G.K.