Pages

vrijdag 23 november 2012

Buriku trail - kust - Patrick (en foto's van Weitje)

Beste Hielpesers, Knievallers en Tuimelaars,

Het vorige weekend had de uitgedunde ploeg "het eitje van een Weitje" wandeling bedacht. Een korte kordate wandeling waarbij C. zo het een en ander te vertellen had over het wel en wee van het vervallen landhuis.









foto's: M. van Soest

Dat maakt onze wandelingen zo speciaal. Een ieder weet wel iets te verhalen van vroegere tijden. Indachtig deze belevenissen is het mogelijk wel aanlokkelijk, om de oude steenbrekerij bij Boca Patrick, althans de resten, aan te doen op het heilige land van Sint Patrick. Hiertoe vertrekken we van de normale parkeergelegenheid bij het landhuis Ascension in de buurt van het graf van de Bomba en niet achter het hek van Ascention.

We volgen de Buriku trail naar Patrick en keren via de noordkust terug naar ons uitgangspunt. Om niet voor verrassingen te komen staan, zoals b.v. het uitvallen van het licht, vertrekken we een kwartier eerder.
Verzamelen bij het Landhuis Ascension.
Duur ongv. 2 uur. Zie ook Buriku Trail, Ascencion
G.Kroeger.

(vanwege zeer veel regen en donder, is deze wandeling uitgesteld tot a.s. zondag)



maandag 12 november 2012

Jamanika trail

Beste Wandelaars,

Trek Uw stoute schoenen aan. We gaan naar Jamanike. De roep voor Nike is sterk aanwezig. Dus ! Een van de lastigste wandelingen uit ons reportoire is de Jamanike tocht.
De vorige keer moesten we terug keren,daar het al donker werd en na de afdaling nog het nodige gesnoeid moest worden. We hopen nu dat Uniek Curacao ons voor is geweest en de paden gebaand zijn. Water ,een stok,oude kleren en iets droogs om na de wandeling aan te trekken, is geen overbodige luxe. Een snoeischaar of machete is aan te bevelen. Foto's genomen van de natuur rondom Mal Pais. De bruska is een vrij onbekende boom die hier voorkomt. Een foto van Lago Disparse en de aanloopweg waar nog wel eens plassen kunnen staan.
Het vezamelpunt is na de kinderboerderij voor de slagboom. Na de afslag naar Mal Pais neemt U de afslag naar Jamanike,Lago Disparse is aangegeven door een richtingsaanwijzer. Deze onverharde weg oprijden tot aan de slagboom.
De zon gaat om 18.10 uur onder.
Daarom verzamelen om 15.15 uur.
Start om 15.30 uur.
Duur van de wandeling 2 1/2 uur.


Beste Wandelaars,
Oudjes vatten koudjes. Dit gedacht hebbende, keek ik bezorgd naar de lucht. Donkere wolken pakten zich samen. Ik spoedde mij richting verzamelpunt; de landweg aangegeven door een groenwit bord met de aanduidingen Seru Djuku, Seru Jamanika, Dam ( Lago Disparse ) en Hofi Mal Pais.Het begon langzaam te druppelen en toen ik hier aankwam werden de druppels alsmaar frequenter en groter.Gelukkig na een flinke plens hield Pluvius het voor gezien.


Iedereen was op tijd, zodat we voortijdig aan de voettocht konden beginnen. Duidelijk  had Uniek Korsow verstek laten gaan, er was niet geknipt. Zelfs op de aanloopweg sloegen overhangende takken tegen de voorruit. Het deerde ons groepje van zes niet. Met B. voorop en de snoeischaartjes er achteraan werd het pad weer ordentelijk begaanbaar gemaakt. Edoch, het gevallen water had de grond erg zacht gemaakt, zodat we de nodige kluiten verzamelden.

Na elk afgeknipt takje kregen we een gratis douche toebedeeld. Dit mocht evenwel de pret niet drukken. Veilig en kletsnat in soppende voetbedekkers over de spleetjes stappend gingen we het plateau over.




De uitzichten vanaf het plateau waren zowel overweldigend als adembenemend, hetwelk de tocht over het spleterige plateau nog gevaarlijker maakte. Het overdadige groen hield ons gevangen. Ik vergat om een onvergetelijke foto van al die mooie spleetjes te maken,jammer.

Af en toe leek het of we de weg niet konden vinden, echter ons goede gesternte hield ons op track. Bij de afdaling aangekomen namen we nog een slokje op de goede afloop.
We zaten strak op schema. De zonnestand werd naarstig in de gaten gehouden. Niemand had kaarsjes bij zich.



Water en een zoutboostertje doen wonderen. We roetsjten het plateau af, alsof we dit gagelijks deden. Op een makkelijk punt waar een rotsblok tot enige klimneigingen maande, gleed ik even weg en ja hoor na een halve koprol stond ik weer vrolijk op. Helaas ik merkte pas tweehonderd meter verder, dat mijn bril van mijn neus was verdwenen. Ik zie namelijk geen steek zonder een bril op mijn neus, maar dat had ik pas in de gaten, nadat ik al door diverse struikgewassen gebanjerd was. Terug dus.

M. die erg goeie ogen heeft, vond meteen mijn bril. Wel een beetje verfomfaaid, daar blijkbaar mijn wandegenoten dit obstakel niet opgemerkt hadden. Morgen maar even naar de opticien, want wat Kan niet kan, doet Pieter wel.

Het 'verdwenen' meer in zichtbare toestand



Via de Bina trail liepen we weer in de richting van Lago Disparse (verdwenen meer). Er stond geen water in het meer. De eendjes waren gevlogen, de reigers hielden het voor gezien en de roerdompen, daar zoeken we nog naar.



Na 2 uur en 40 minuten waren we om vijf over zes bij onze auto's aangeland. Het verzoek om enkele droge kledingstukken in voorraad te houden, kwam enorm van pas. Deze wandeling is een herhaling waard ,temeer omdat er nog wel het een en ander gesnoeid kan worden.

Deze wandeling vanaf Vaerssenbaai.

dinsdag 6 november 2012

Directie Baai en Kabrietenberg. nov 2012

Fort Beekenburg, Caracasbaai.


Vijf minuten voor vier vertrokken we vanaf Pop's Place, het restaurantje aan het Caracasbaaistrand.

Tijd, tijd, tijd, zou de haas of was het een konijn in Alice in Wonderland geroepen hebben. En ik sukkel wist niet, wat hij bedoelde. Nu weet ik beter. Mijn overgrootvader placht te zeggen, een moment van onbedachtzaamheid kan dat het je jaren spijt.



Vijf minuten eerder vertrekken, betekent dat je net even iets meer tijd hebt om een bloem te bekijken of een fossiel te zoeken, die er niet meer is. Zeven man/vrouw sterk zetten er flink de pas in.
Aldra waren we op het Directiebaaitje aangekomen. Het water stond hoog. De badderaars zaten met opgetrokken benen naar de zee te kijken. Af en toe wegspringend van het hoge opklotsende water probeerde ik de oude vertrouwde fossiel terug te vinden. Helaas een of andere snoodaard heeft gedacht, dat hij meer recht had om deze fossiel voor zijn prive aan te wenden. De slak die ooit in die schelp heeft gezeten, zou gezegd hebben, "Ach man waar maak je je nou druk om, ik maak wel weer een nieuwe". Ja, zo blijf je zoeken.



Langs lintjes en plakkertjes bereikten we Barbarabeach. Babara, zij was er niet, maar toch hebben we even aan haar gedacht. Na al die kokolishis, boompjes en plantjes en Mata di Pescas, vond B. het tijd worden om het zoutgehalte op peil te brengen.
Dat smaakte voortreffelijk en na enkele slokken water konden we met versterkte krachten aan het tweede gedeelte van de voettocht beginnen. De berg op.  De Watakeli bloeit weer. Wat ruikt hij toch lekker.


De ingang naar de berg is afgebakend door een zwarte BH, maat 85 D, en een zwartkanten directoirtje.



De hernieuwde energie bracht ons zo vlug als een aap aan de top. Daar boven stonden we ons te vergapen aan de kleurenpracht van het Spaanse Water, dat zich aan onze voeten ontvouwde. De fotos  getuigen hiervan.




Een mooie wandeling.We hebben weer genoten van de schitterende natuur die ons dushi Korsow ons biedt.
Met vrolijke wandelgroet,

G.Kroeger

Curaçao Footprint: Natuurwandelingen op woensdagmiddag in November 2012

En ook in de maand november wandelen we op de woensdagmiddagen!  De volgende routes zijn gepland:

Wandelen in Sint Jorisbaai

7 November 2012

Parkeren bij de struisvogelfarm De wandeling gaat over een smal pad langs het binnenwater van de St Jorisbaai. Tegen de avond zullen we de fregatvogels terug zien komen naar hun slaapplaats op Isla Makuaku.
Het oude koraalrif, waar we overheen lopen zit boordevol met fossielen. Lopend langs het water zullen we bij een prachtig mangrove gebied komen. Via de plantage van het landhuis lopen we terug naar de struisvogelfarm.

Wandelen in Vaersenbaai-Malpais

14 November 2012

Parkeren bij Kokomobeach-Vaersenbaai
We lopen door Hofi Malpais langs de restanten van indigo bakken. De aanwezige bomen en planten verwijzen naar een lang verleden plantage leven. Over het Lago Disparse hebben we een mooi wijds uitzicht. Via de bina trail lopen we terug.


Wandelen in Boka Sint Michiel

21 November 2012

Parkeren bij “Duikschool Wederfoort”
We lopen langs de salina, door het groene mansalina bos. Langs de waterkant zien we verschillende soorten krabben, ieder met een bijzonder verhaal. Met een beetje geluk kunnen we de visarend zijn prooi zien vangen. Verder zien we reigers en natuurlijk ook de flamingo’s die druk bezig zijn met voedsel zoeken.


Wandelen in Jan Thiel

28 November 2012

Parkeren bij de rotonde van Chogogo
Deze wandeling gaat over een mooi koraalrifstrand met verspreid wat mangroves. Het smalle pad gaat omhoog naar het kalkterras met zijn bijzondere vegetatie. Onderweg worden we getrakteerd op prachtige uitzichten. Met wat geluk zien we bij de salina verschillende watervogels. Via het oude patrouillepad lopen we terug.


DETAILS wandelingen

-    Vanaf 15.45 mogelijkheid om te betalen
-    Vertrek om 16.00 precies (hier houden we ons strikt aan anders halen we de terugkomst niet voor het donker, dus kom op tijd!)
-    Terug uiterlijk 18.30
-    Naf. 15 per persoon voor elke wandeling

De wandelingen gaan over onverharde paden, hier en daar heuvelachtig met kleine stukjes over rotsachtige bodem. Er wordt een stevig wandeltempo gehanteerd, waardoor deze niet geschikt zijn voor personen met knie- en rugklachten. Geadviseerd wordt stevige wandelschoenen/gymschoenen en een flesje water mee te nemen.
De groepjes blijven klein en wandelen is op eigen risico.
Inschrijven kan via het registratie formulier op de website www.curacaofootprint.org of via mail op info@curacaofootprint.org. Geeft u ook aan met hoeveel personen u in totaal meedoet!