Chaloma Wandeling 07-04-2013. Noordoost

Beste Wandelaars,

Lastig maar niet onoverkomelijk. Het filmfestival dreigt ons wandelprogramma te verstoren. Gelukkig hebben ze het programma zo gemaakt, dat je de tijden, die jouw het beste conveniëren, kan uitzoeken.
Chaloma is een gebied waar we gewoonlijk eenmaal per jaar lopen. Na veel snoei en knipwerk is het gelukt om de paden vanaf het Landhuis Groot St. Joris terug te vinden. Een mooie voettocht, die via het recreatiepark Chaloma, de Seru Palomba opgaat.
Een zeer geleidelijke klim met een prachtig uitzicht over het St. Joris en Maal gebied. Langs de paden, die de weekend huisjes met elkaar verbinden, komen we het stelpje van de heer Hennepe tegen. Hier is de de unieke 'Sanka' koraal te bewonderen. Ook de Heremiet kreeftjes verwisselen hier in de schelpenbak van huisje. De terugtocht loopt via de nu droge lagune over een stromend beekje en door een bomenrijke omgeving naar de achterkant van het landhuis Groot St. Joris, waar de kabriten al luid mekkerend een welkomstlied zullen aanheffen. Geen honden.
Verzamelen bij het Landhuis Groot ST.Joris om 15.45 uur. Te bereiken: Afslag Groot St. Joris (ANWB richtingaanwijzer)bij Montagne aan de weg van Santa Rosa naar Barbara Beach. De geasfalteerde weg naar Groot St. Joris oprijden en na ongeveer 300 meter de dubbelbaansweg naar Links opgaan. Pas Op. Ongeveer twintig meter naar Rechts afslaan en de geasfalteerde weg overgaand in een zandweg volgen tot aan het landhuis.
Start wandeling 16.00 uur.
Duur 2 uur.

Filmfestival, Ban Topa en Pro-Am houden ons bezig. Tentoonstellingen, concerten en symposia nemen onze tijd in beslag.
Bridge evenementen en verjaardagen blijven komen en gaan. Gelukkig zijn er nog enkelingen, die in staat zijn om Gods dreven te bewandelen. De Seru Palomba, de Duivenberg, door

voorzienigheid ontdekt doordat Mary en ik het verkeerde pad open knipten en uitkwamen bij het Recreatiepark Chaloma, alwaar we bij de slagboom J., leider van de Bina wandelgroep, tegen kwamen.
Hij wees ons erop dat ze net een pad hadden gemaakt om de Seru Palomba op te gaan en liet de ingang tot deze heuvel aan ons zien.

De duiven vlogen af en aan. Een enkele Warawara hoog in de lucht op zoek naar zijn prooi om als avondmaal te dienen. De Totalicas pikten hun graantje en bloemetje mee. Het fantastische uitzicht op de Seru Palomba deed een ieder kreten slaken zoals "Van moet nou eens kijken". De stulpjes schakeren deze sprookjesachtige omgeving met hun soms heel wilde kleuren.

Een eenzame stoel aan de rand van het water nodigt uit tot een nostalgische overpeinzing. Stond hier niet of was hier ooit dat optrekje van de oude familie .....  Waarachtig een beeld van verzoutte tijden, waarin de tijd leek stil stil te staan. De oppasser Fr. vond, dat we ons eerst maar eens netjes moesten melden bij J, want hij was niet ingelicht over onze komst. 

Na een bezoekje aan J. werd het weekend huisje aangedaan met de byzonder mooie koraal.  De Sanka koraal, alleen al bij het aanzien van de schone vorm, wilden enkelen hun broekje laten zakken om zo gezamelijk met de koraal vereeuwigd te worden. Deze foto zou dan opgestuurd worden naar de fototentoonstelling ;Nakend onthaal met wartaal, onder de titel " Blote konten parade op St. Joris".
Ongetwijfeld zou de heer H.deze manifestatie afgeraden hebben, daar zijn vrouw van een schoon uitzicht houdt en zo'n demonstratie te zeer het fraaie horizon beeld zou verstoren. De Heremiet kreeftjes zouden wellicht geen huisje meer komen verwisselen. Deze intelligente en integere beestjes willen zich absoluut niet met zo'n blotebillen gezicht inlaten. 

Volgens de legende van de Sint Joris Meermin, die zeer weelderige vormen had, heeft haar blootstelling aan de Koraaldiertjes diepgaande gevolgen gehad. We hebben afgezien van het stoute plan om ons te vermommen en hebben daarom de enorme verscheidenheid aan cacteeen bestudeerd. Ook de Potloodplant werd op de kiek gezet.
Door de anders overstroomde lagune, maar nu droog gevallen, vervolgden we onze voettocht. Het beekje met een paar reigers en vijgenpalmen als decor werd overgestoken. We vervolgden onze weg door een lekker ruikend AlangAlangveld. Hier op Curacao wordt de lange stengelplant aangeduid met Puta Perfumado. 

Door een prachtig bomengebied kwamen we al gauw achter het landhuis Groot St. Joris uit. We waren vroeg 18.05 uur. De meeste geitjes liepen nog in de mondi. De Kabriten aubade ging aan onze neus voorbij.

De volgende week lopen we de langste tocht uit ons reportoire. De wandeling rond de Lagune van Jan Thiel. Ongeveer 3 uur en een kwartier. U hoort nader.

Met een vrolijke groet, G.K.