Aankondiging: We verzamelen bij de aanlegstijger na Baya Beach, bij de duikoutfit van
Ramon Korving. Het Schiereiland oprijden en het Quarantainegebouw niet
voorbij rijden.
Verslag en foto's: G.K.
Een klein groepje van drieentwintig wandelaars zetten hun
beste beentje voor. De aanlegstijger met de Ferry achterlatend voor wat
het was, begonnen de lopers de weg naar Directiebaai op te gaan. Na het
quarantaine gebouw aan de rechterhand houdend werd al gauw de afslag
gevonden, die ons naar het baaitje leidde. Enkele badgasten telden de
voorbijgaande wandelaars af. Een soort bermtourisme leek me.
Al vlug hadden we de koralen onder onze schoenen en liepen we hinkepotend naar het bultje stenen, dat ons de weg wees over het maanlandschap, dat ons naar Barbarabeach voerde.
Van hier uit liepen we geasfalteerd. Het
rotsachtige Kabritenbergpad naar boven was voor velen een makkie.
Het
uitzicht over de rand van de berg was steil naar beneden en liet zien,
dat je daar straks ergens onder het lover een weg moest banen.
Het
uitzicht over het Spaanse Water is in een woord fantastisch. Met een
blik naar het hotel van Hyatt begonnen we aan de afdaling, maar je kon
er niet al te veel naar kijken, daar je verduveld goed je voeten moest
neerzetten om niet in moeilijkheden te geraken.
Het pad rond de berg is altijd een verademing. Goed onderhouden en anders heeft een ieder een schaartje bij zich om een takje dat dwars zit tot de orde te roepen.
De rotspartijen door hun
kleurschakeringen immer een byzondere bezienswaardigheid. De doorkijkjes
naar de overkant waar de Old Quarry golfbaan ligt, geven je het gevoel
dat er aan de overkant een lusthof is geschapen.
Langs de mangroven die met hun luchtwortels een unieke
encounter is, doet ons denken dat we in een zeer apart stukje Korsow
vertoeven.
De trap op naar boven geeft aan, dat we nagenoeg aan het
einde van onze wandeling zijn. De geasfalteerde afdaling met hier en
daar een pothole brengt ons terug naar onze autos.