Gelukkig las ik dichterbij komend dat het hier "Paso Gijsje" betrof. Een nieuw aangelegd paadje door de mondi aan de voet van Seru Manuel Kuiper slingerend gevormd door Gijsje. Geen flessen van Lucas Bols langs het pad, zelfs geen scherfje.
Het pad kwam uit bij een grote Bringa Mosa (vechtend meisje), waar we rechtsaf moesten om naar het bouwvallige landhuis Weitje te gaan. Onderweg kwamen we een grote boom tegen met witte samengestelde bloemen, waarvan de meeldraden buiten de bloemkroon hingen voor een betere bestuiving door de vogels en insecten.
Volgens de zakflora van "Wat in het wild groeit en bloeit" door frater Arnoldo lijkt de bloem van de Crataeva gynandra te zijn. Hoe ik dat in het papiamentu moet vertalen, daar schiet mijn kennis te kort voor. De boom zou een Palu di Sia Cora kunnen zijn.
We vervolgden onze weg en de voorhoede had kennelijk besloten om via gindse heuvel de achterkant van het Weitje te benaderen. Op de heuvel aangekomen hadden we een magnifiek uitzicht over de kaalgeschoren omgeving met als middelpunt het landhuis Weitje.
Enkele planten en bomen zoals de Katuna di Seda en Yerba di Kerkhof en verwelkte opengespleten vruchten van de Marie Pompoen stonden de troosteloosheid van de afbraak te benadrukken. Een door ons niet eerder gelopen paadje bracht ons diep in de natuur en na het heuveltopje genomen te hebben, vonden we een doosje met een opschrijfboekje van wie hier allemaal geweest waren.
In ons beste geheimschrift hebben wij ook het nageslacht verwittigd, dat ons pad deze heuveltop kruiste. Even later stonden we ons te vergapen aan de Bonchi Kabei, waarvan de rode zaden her en der voor het oprapen verspreid lagen. Langs de rand van de Kalbasroute vervolgden we onze weg naar ons uitgangspunt. Zoals gewoonlijk in het zicht van de haven stranden de meeste schepen.
Het paadje was moeilijk te vinden en de voorhoede had blijkbaar nog niet genoeg van het Weitje. Gelukkig heeft iedereen de weg terug gevonden al kostte het me wel een extra rondgang. Voor de volgende week zou San Pedros Sculpturen of het Verzonken Bos een keus kunnen zijn. Groetend, GK