Pages

zondag 21 december 2014

Wandelverslag van Rooi Kathun - 21 december 2014

We stonden allemaal te glunderen langs de kant van de weg om ons tussen de verzamelde werken van de kunstenaar Zanolino te verzamelen. 
Een beter verzamelpunt zouden we ons niet kunnen wensen. Vroeger stond de "Dreamcatcher" er nog in volle glorie bij, maar blijkbaar door de tand des tijds heeft deze dromenvanger een grote aftakeling ondergaan en is in revisie. Geen gedroom, geen getalm. 



Precies vijf voor vier staken we de weg over om het pad te volgen naar de Roi Kathun. De Guaba basterd stond volop in vrucht en velen waren al diep paars aan het worden. Er lagen verschillende opengebarsten guabas op de grond. 




De hoge rotswanden met hun geheimzinnige nissen zijn een waar paradijs voor de oudheidkundigen. De stalagtieten en de stalagmieten gaven een ongeevenaarde show weg. Het droop eraf. De kleurenpracht van het gesteente hield onze blik gevangen en dat kan gevaarlijk zijn met al die korte boomstompjes op het pad. 



Na wat geklauter over losliggende rotsen bereikten we de zeekant met de tankers te Bullenbaai. Een korte drinkpauze en daar gingen we het plateau op om het pad langs de kust te volgen. Zoals gewoonlijk lijkt hier alles op elkaar en daarom was het even zoeken om de juiste route te nemen. De weg omhoog was geasfalteerd en zo plotseling hij begon, zo eindigde hij ook. 


BULLENBAAI
Het mooie pad, dat ons weer terug leidde naar de paardenroute, lag er hier en daar bescheten bij, maar gelukkig maakten de rotspartijen veel goed. De ingesnoerde  boomstronk zou kunnen vertellen hoe lang hij daar al zat. Wij deden een ruwe gok, waarbij ik iemand hoorde mompelen van Cambrian, toen de Dinosaurussen nog klein waren. Afijn de ware kenner zou ons beter kunnen inlichten. Ik heb zo'n cursus geologie gevolgd, waarin mij verteld werd, dat Curacao zo'n 87 miljoen jaar oud is, wat de (eind)periode van de dinosauriers is. Het zou de krijt ( cretaceous )periode kunnen zijn. Cambrian is zo'n 500 miljoen jaar oud. 




Bij de autos aangekomen werden we begroet door het geblaf van de vele honden, die zich tussen de verzamelde werken van Zanlino verzameld hadden. Het leek wel of ze een kerstcantate ingestudeerd hadden.




Een mooie wandeling!