Bon Siman.
Je bent er ook al je er niet bent. Zelfs ik zou in de war raken, als ik het doen en laten van een ander zie. Het is net zoiets, als je een gedachte kunt wegen of dat je het geluk voor een meter koopt. Het carnaval begint en wij lopen in optocht om precies vier uur de mondi in. Het was erg drassig bij de Pos di Orashon, we moesten verschillende omwegen verzinnen om het juiste pad te houden. Maar dat kon hem de pret niet drukken.
Orashon
Na veel geslinger bereikten we eindelijk het dansvloertje, waar de dikste mahok van Dushi Korsow staat.
De putten bevatten allen water, maar of het drinkbaar is, wilde men niet uitproberen. Te veel manzanilla appeltjes in de buurt en een avondje scheurbuik lijkt me niet zo lekker.
Na veel geslinger bereikten we eindelijk het dansvloertje, waar de dikste mahok van Dushi Korsow staat.
De putten bevatten allen water, maar of het drinkbaar is, wilde men niet uitproberen. Te veel manzanilla appeltjes in de buurt en een avondje scheurbuik lijkt me niet zo lekker.
Met veel kruip door- sluip door bereikten we de zoutpannen. Twee eenzame flamingos staken hun kop onder water toen ze ons in het oog kregen. Die garnaaltjes en krabbetjes zijn veel belangrijker. Aan het einde van de zoutpannen was het erg modderig en af en toe slipten we weg.
We hielden zoveel als mogelijk de hoge kant aan en moesten af en toe een stukje door het bos. We liepen over een goed begaanbaar pad door de Parke Sorsaka en vervolgden onze route door Den Dunki met zijn vele putten.
Swanbridge
De oorsprong van de naam Den Dunki is onbekend. In het begin van de twintigste eeuw heeft de familie Gorsira het beheer overgenomen en er een siertuin van gemaakt. De Swanbridge is daar nog een aandenken van. Nu staan er overal bordjes met tekst en uitleg over al wat je kan zien en bizonderheden over de planten en bomengroei. Zelfs is er een speeltuin voor de kinderen. Uniek Curaçao mijn petje af voor zo'n mooi parkje.
De oorsprong van de naam Den Dunki is onbekend. In het begin van de twintigste eeuw heeft de familie Gorsira het beheer overgenomen en er een siertuin van gemaakt. De Swanbridge is daar nog een aandenken van. Nu staan er overal bordjes met tekst en uitleg over al wat je kan zien en bizonderheden over de planten en bomengroei. Zelfs is er een speeltuin voor de kinderen. Uniek Curaçao mijn petje af voor zo'n mooi parkje.
Op de terugweg wandelden we langs de zoutpannen. De twee flamingo's verslikten zich bijkans toen ze ons weer zagen. Ze dachten het rijk alleen te hebben blijkbaar. De opgeworpen dammetjes tussen de zoutpannen stonden gedeeltelijk onder water. We waagden het er niet op om natte voeten te krijgen, ofschoon onze moderige schoenen best wel een wasbeurt konden verdragen. Na de pannen kwamen we op het pad uit dat we heen ook al genomen hadden, met een uitzondering van een parallelpad, dat ons gedeeltelijk in nieuwe kontrijen bracht. Vanaf dit pad heb je met zonsondergang een schtterend schouwspel over de pannen en het Jan Thiel binnenmeer.
Even verderop begroette de Tafelberg in de verte ons. Al met al een mooie Jan Thielse wandeling, die ons 2 3/4 uur verrast heeft.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.