Beste wandelaars,
Bon siman and a happy new year.
Put
Pad
Oude ploeg
Waterbak
Wrak
Archeologische vondsten doet men op Curacao nog elke dag. Er valt ook heel wat te vertellen over de plantages die onder de WIC ingesteld zijn. Landhuizen werden gebouwd en bewateringswerken verrezen om de droge grond te bewerken. Ik las een stuk over Curacao, waarbij door een groep speurders een Alien gevonden werd. Na veel onderzoek bleek het een Buikzwam te zijn. Ik ben dit natuurwonder ook tegengekomen en ik vroeg me af wat dit was? Een Diplocystis Wrightii volgens de buikzwammen specialist. Men heeft altijd aangenomen dat de Pyramides van Egypte de hoofdschotel vormden als het op oudheidkunde aankwam. Dat is natuurlijk ook zo, want met de geschiedenis van de bijbel kan niemand wedijveren. We zwammen er lustig op los tot we onze buik er van vol hebben. Jarenlang en nu nog zijn de archeologen op zoek geweest naar de Heilige Graal. Hitler was er nog op zoek naar. Eerlangs las ik in een roman een interressant verhaal dat de Graal, de beker van het laatste avondmaal, gevonden was in een crypte in de woestijn van Egypte en het restant, waar het bloed van Jesus in opgevangen was afgedekt met bijenwas, als DNA diende om er mee te klonen. Gelukkig een fictie en heeft men daar een stokje voor gestoken.
We verzamelden bij de kippenboergerij en waren met een groep wandelaars waaronder zich mensen bevonden die hun jeugdjaren hier gespeeld hadden.
Om 15.40 uur gingen we van start, 5 minuten vroeger dan geplanned. Dat dit nodig was zou blijken. Achter de kippenfarm was het een groene massa van je welste. Het kostte dan ook de nodige tijd om het Tonpad te bereiken en toen we bij het waterpad aankwamenwas het al 17.40 uur. Vol goede moed deden we het bukpad.
Bij de drenkbak voor het vee, begonnen we en kwamen al gauw allerlei curiositeiten tegen, zoals een ploeg en een omgevallen windmolen. We bukten ons rot en tegen het einde van het pad gingen we het verbindingsstuk op om terug het Barth-Dick pad te nemen.
Na een paar aarzelingen kwamen we uit eindelijk op de Tonweg uit. We hebben nog even gezocht naar de gegraven put Het was nog licht maar dan had je het wel gehad. We probeerden het via het Maagdenpad, maar eilaassie het bleek in het donker een onmogelijke opgaaf omdat een paar bomen de weg versperden. We kwamen er niet uit.
Er werd besloten om naar de Tonweg terug te lopen en de Tonweg naar rechts af te gaan. Ook dit was een groot avontuur in het donker. Gelukkig waren er wandelaars die licht bij zich hadden. En zo werd de Clandesstiene weg bereikt. Om half acht waren we bij de auto's. De wandeling als uitsmijter van het jaar zat er op. Ik hoorde vele zuchten slaken. Na deze toch wel uitputtende tocht wilde ik het het nieuwe jaar beginnen met een makkie. U hoort nader.
Ik wens U een Bon Ana, tur cos bon. Veel heil en zegen. Volle Lok en Seine.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.
foto's G.K en P.v.E.