Pages

maandag 4 februari 2019

Wandelverslag Grot Shingott, wieg van God. 03-02-2019



Beste wandelaars,

Bon siman,
De vorige keer konden we deze wandeling niet doen vanwege het vele hemelwater dat er gevallen was. De parkeerplaatsen stonden blank. We konden pootjebaden.
Bij nader inzien hebben we toen het bezoek aan de Shingott grot afgelast en de alternatieve route "het Parkietenbos", Rincon, gelopen.  

Hier was het eerst pootje baden

Nu gingen we het weer proberen. De vele wolken deed ons de schrik om het hart slaan.. Er was geen regen voorspeld, maar met hier en daar een buitje kun je ook lekker nat worden.. 

Uitrusten, natuurlijk zitje

Het opvormen maakte geen probleem en zeven auio's sterk togen naar de parkeerspot, waar je aan de bandensporen kon zien dat er mensen in de problemen  waren geraakt. In het begin moest het pad vrijgemaakt worden. Dat betekent veel knippen. De Wabi tierde welig. 

De grot

Gelukkig bereikten we al vlug het maanlandschap dat de kust siert. Na twintig minuten waren we bij de "Wieg van God" en  verzamelden zich allen rondom. Dit zou God gezellig hebben gevonden. De  eerste groep wandelaars doken de grot in en brachten verslag uit aan de rest. 

Één van de dappersten had zich naar de rand van het watermeertje gewaagd. De garnalen, zeldzaam in de wereld, zag hij niet zitten. Zijn schoenen zagen er niet uit, zo lemerig. Evenwel, dat schudde onder ons de kleiers, de pottenbaksters, wakker en deze gingen direct de grot in op zoek naar de leem en kwamen met een plastic zak vol er weer uit. 

We wandelen naar kueba Pachi, althans dat was de bedoeling. Ik heb heilige Anthonius nog aangeroepen om me te helpen de betreffende kueba te vinden. Helaas wou hij niet gestoord worden op zondag of hij moet een snipperdag hebben genomen. 
We konden Pachi niet vinden, maar daarentegen kwamen we bij een overhang uit, waar het zoet rusten was. De vuurplek dichtbij, waar vermoedelijk het rubber van het koper gescheiden wordt, heeft grote grijze plekken achtergelaten. 

We hebben nog even geprobeerd om met een GPS de plaats van de grot te gepalen, maar we kwamen in tijdnood en moesten naar onze auto's wederkeren. Blij dat we auto's zagen, want het was dicht begroeid. 

Met een vrolijke wandelgroet, G.K.