Beste Wandelaars,
Merk hoe sterk je naar onbekende hoogten kan stijgen.
Met melk meer
mans, maar kwark schijnt ook een byzondere uitwerking te hebben volgers
vele natuurvorsers. Kwark geeft een flinke boost om je gedachten te
helpen verzetten. Ik bedoel hiermee, dat de uitspraak van "Niets is
zeker en zelfs dat niet" direct verband houdt met het uitspreken van het
woordje "kwark". Zegt U maar eens "kwark,kwark,kwark" ik loop achter
een oude hark de berg op. Tien tegen één, dat U niet meer aan de uitslag
van de afgelopen verkiezingen denkt.
Er moest toch nog een beetje veel geknipt worden langs de route.
Vanaf
de parkeerplaats van Pirate Bay Restaurant begaven we ons langs wat houten huisjes, die zo hier en daar best een verfje konden gebruiken, naar het pad dat
ons langs de immer groene mangroven voerde. Hoge bulten gesteente waren
opgeworpen om te zeggen "hier wordt gewerkt".
Het restaurant leek
gesloten.
Zouden hier nieuwe appartementen komen, vroegen wij ons bezorgd
af.
Het water stond hoog. Waarschijnlijk was het onweer van vannacht hier
debet aan. We werden iets hoger op gedreven en raakten meteen de weg
kwijt. Al snoeiend vonden we het pad terug en werden luidruchtig begroet
door een hondenfamilie,een moeder en vijf joekeltjes. Angstig blaffend
gaven ze aan, dat we toch beslist op het verkeerde pad zaten.
B. was
al ver vooruit en wij volgden het knipsel, totdat we een paadje ontwaarden, dat wel eens het juiste pad kon zijn.
Inderdaad kwamen we uit op een dwarsweg, waar we rechtsaf gingen.
De rooi, die de opgang naar de top inleidt, was gemarkeerd door een
lint, dat M. eens eerder had opgehangen. Vanaf hier ging het als van
een leien dakje. Voorzichtig je voeten neerzetten en uitkijken voor de
uistekende takjes en rotsjes, die ons de doorgang probeerden te
versperren. Amper bij de top voegde B. zich weer bij ons. Zijn
motto "niet klagen, maar dragen" had hem in sneltrein tempo weer bij ons
gebracht.
Ook rond de top van de Veerisberg werd het nodige gesnoeid. Zoals U
misschien weet, heeft de berg twee toppen. Tussen deze hoogtepunten
loopt naar de westelijke zijde de steile afdaling en in oostelijke
richting de meer voor mijn leeftijd geschikte minder steile. Op deze
T- splitsing stond een voodoo achtige opstelling bestaande uit een
bidprentje van de heilige Gregorius, het had ook iemand geweest kunnen
zijn ,want ik had mijn computor bril niet op, verdorde bloemen en takjes
ter versiering. Overal lagen helaas lege flessen verspreid en afval van
wandelaars , die hier blijkbaar een lunch gebruikt hadden. Dit tuig
heeft heeft blijkbaar nog nooit gehoord van het "aangenaam verpozen".
De uitzichten vanaf de berg zijn fantastisch. We hadden door het
voodoomoment het verstand op nul gezet en onze blik op oneindig.
Oneindig ver konden we alles zien liggen. Echter de achtergelaten troep
niet. Naar beneden ging het in een sneltrein vaart, nou ja, een
boemeltje, want zo hier en daar moest de route enigszins gefatsoeneerd
worden. De pelikanen waren net hun kunsten aan het vertonen, toen we
beneden aankwamen. Een magnifiek gezicht zo'n duikende pelikaan, een
plons en vis ik heb je.
Het liep al weer tegen zessen en door de bewolkte hemel werd het vroeger donker. Mooi op tijd terug en voor herhaling vatbaar.
Foto's: M.v.H.
Verslag G.Kroeger.
Zie ook de Piscadera / Veerisberg Wandeling