Beste Wandelaars,
Zat rooien hebben we op Curacao en omdat die genoeg in de wandelingen verwerkt waren van de afgelopen weken, dacht ik, ik ben de rooien zat. Een wandeling zonder rooi zou mooi zijn.
Een bergbeklimming leek aan deze wens te voldoen, evenwel bleek in de aanloop van de klim toch een rooitje te zitten. Bij nader inzien is het erg moeilijk om een voettocht op Curacao te bedenken waar geen rooi in zit.
Op het parkeerterrein aan de kust bij de Piscadera Harbour Village stonden we ons te verzamelen. De appartementen schieten hier als paddestoelen uit de grond en ieder dacht er het zijne van. Weer een mooie plek die straks ontoegankelijk wordt. Het pittoreske restaurant Awa Playa is van zee naar een parkeerplaats verschoven met een mooi uitzicht op asfalt. Het visje smaakt er nog steeds uitstekend.
De Veerisberg moet in de toekomst van de steile kant beklommen worden. Ik raad U aan om alvast voor te oefenen. Oude bekenden die het nu een beetje rustig aandoen, bevestigden, dat ze vroeger altijd de steile kant naar Veeris namen. Ja, dat waren nog eens tijden, toen we nog vief en onbevangen de berg oprenden.
Langs de mangroven liepen we in ganzepas de krabbegaten vermijdend naar het paadje dat ons naar een kaalgeslagen stuk grond leidde, waar we het rooitje oppikten voor onze geleidelijke klim. Bovenaan gekomen genoten we van de onvergetelijke panoramas.
Na de top werd besloten om niet dezelfde route terug te nemen, maar de route door de groentuin.
Hiertoe moesten we al zittend de rotsen af, daar het struikelgevaar eminent was. Dit wilde natuurlijk niet zeggen, dat de losliggende keien en overhangende takken op het verdere pad geen hoofdbrkens of benenbrekens kon veroorzaken.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.