Beste wandelaars,
Bon siman,
Donder en bliksem konden ons niet deren ook al onweerde het niet. Wel was de lucht bewolkt, heerlijk wandelweer. We togen van start, maar werden gelijk teruggeroepen, daar er een paar laatkomers arriveerden. We hielden halt achter het landhuis, dichtbij de koralen waar het vee overnacht. Nu waren ze allemaal op pad om hun maagjes te vullen. Dat valt niet mee in deze droge tijd.
Oude Flamboyant
We kwamen achter de uitspanning van Choloma aan. Er leek flink geschaafd en een omheining was opgeworpen, waar we niet overheen konden. We zochten naar een doorgang en uiteindelijk vonden we die. Er waren hopi werklui aan het werk om de zaak netjes te maken.
We liepen over het recreatie gebied van Choloma heen en namen de slagboom zonder slag of stoot.
Bos
De klim naar de seru Palomba was geen gemakkelijke opgave, Sommige paden waren onzichtbaar geworden door dat veel bomen omgevallen waren. De paden hadden een grote snoeibeurt nodig, want blijkbaar komen we hier maar een keer per jaar.
Uitzicht vanaf de seru Palomba
De afdaling was precies van hetzelfde laken een pak. Ook hier waren de doorgangen amper te zien. Gelukkig ware er lintjes in overvloed en konden we de trail volgen. We kamen bij een bouwval uit. Het huisje was in jaren niet bewoond geweest. De plafonds hingen er treurig bij en deuren en kozijnen hadden hun beste tijd gehd.
Nog even naar het weekendhuisje met de schelpenbak en de mooie koraal. Een slokje en weer opweg om het laatste gedeelte af te leggen.
Nadat de Puta Perfumdo gepasseerd te zijn, waren we het spoor bijster. Overal zagen we geitenpaadjes en uiteindelijk volgden we deze en kwamen weer op bekend terrein. We namen de weg die uitkwam achter het landhuis.
Het landhuis en put
Na nog even nagepraat te hebben bracht de bewoonster van het landhuis nog enkele wandelaars naar de stallen en vertelde ze daarover.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.