Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

vrijdag 22 mei 2015

Rooi Kathun. 24-05-2015


De speciale plek waar de kunstuitingen van Zanolino duidelijk imponeerden, is een plaats waar het wachten niet lang lijkt. De vraag of we in, op, door of over de rooien gingen kon ik gemakkelijk verklaren, dat we proberen door een rooi met veel nissen en kleurschakeringen van de rotswanden te wandelen, tenminste als je de korte boomstronkjes  op tijd ziet en kan ontwijken.



Een lange aanloopweg ver voorbij de grenspaal en overgaand in een door paardenvijgen gemarkeerd lommerijk paadje bracht ons bij een breed zandpad. Bij gele steen linksaf. Zo kwamen we In een mooie wilde rooi terecht. Een beetje rotsachtig hier en daar, maar over het algemeen zeer begaanbaar. Wat een nissen en zeker geen muizennissen. Van die grote spelonken die zich hoog boven ons hoofd uittorenden.


Aan de kust konden we even uitwaaien en de tankers in de verte bij het C.O.T. zijn een mooi plaatje. Langs de rotswand omhoog gaf niemand problemen, want ze haalden het allemaal. Het rotspaadje langs de kust is een opluchting als de seinpaal voor schepen gehaald wordt. Even drinken en achterlangs over een stukje geasfalteerd bereikten we wederom de gele steen,waar we nu het pad terug namen langs prachtige rotspartijen. Een ijselijke schreeuw deed ons opschrikken. Er was toch niet iemand in de paardenvijgen gestapt, dacht ik. Even later bleek dat een wandelaarster met een hond allergisch was voor vreemde honden.

Na dit incident wandelden we verder naar onze autos.
De wandeltijd van 1 uur en 35 minuten was duidelijk binnen de prognose.
Met een vrolijke wandelgroet,G.K.