Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 12 januari 2015

De Kabrietenberg. 11 jan. 2015

Onze tocht leidde over een heel bijzonder pad van koralen en over het plateau met prachtig bloeiende Mata Pesca's.  Af en toe een detour nemend, kwamen we eindelijk uit tegenover het hotel Santa barbara aan de Barbara Beach.


Het paadje door de mondi bracht ons op de asfaltweg met de bloeiende Brasia's, Basora Cora Shimaron en Negrita's ( Mata Galina ). De besjes van Watakeli kleurden oranje om de parkieten en de papegaaitjes te verschalken.


We vervolgden onze weg over het pad naar de Kabrietenberg. Helaas waren deze kledingstukken vanwege slijtage vervangen door onbestemde kleedjes. De leguanen waren schuw en zelfs de papegaaitjes kwamen niet even op je hoed, pet of muts zitten.
We begonnen aan de klim naar de top van de berg en over de rotsspleten heen stappend bereikten we het scenic punt vanwaar we een fantastisch uitzicht over het Spaanse Water en omstreken.
Een nieuw pad langs de waterkant bracht ons in verwarring, zodat we moesten improviseren om de route te hervinden. We kwamen bij een stijgertje aan waar een heel oude boot lag en pikten het begaanbare pad hier weer op.






De loodrechte rotswand noopte ons om enige voorzichtigheid te betrachten. Een stapje te ver en ..., ik moet er niet aan denken.


De afdaling was een peuleschil doordat de route op de heenweg door alle wandelaars die een snoeischaar bij zich hadden, gekuist was. Een lavenis stop en daar gingen we weer, maar nu rond de berg. De prachtige rotsformaties met afwisselend de magnifique uitzichten naar de Tafelberg waren uniek.



De verrassing aan het het eind langs de mangroven is altijd voor degenen, die voor het eerst deze tocht lopen een verrassing. De ijzeren trap naar boven. Iedereen, zag ik aan de glunderende gezichten, had deze belevenis niet willen missen. Met een vrolijke wandelgroet G.K.