Zwaan kleef aan zou niet misstaan hebben gezien het aantal deelnemers aan deze voettocht. De gids had geen bezwaar en lachte ons vriendelijk toe. Hoe meer zielen hoe meer bier moet hij gedacht hebben. Mooi op tijd, na onze auto rond de ingang van Resort Jeremy geparkeerd te hebben, vertrokken we.We liepen eerst een stukje langs de weg de tegemoet komende autos ontwijkend richting Knip, voordat we de mondi indoken. Een slingerend pad bracht ons langs een veld van Bromelias en bloeiende Boomorchideeen.Een eerst geleidelijke klim ging over in een stijging, die het uiterste vergde van onze konditie. Ieder was monter en fit en na bij de Grote Coca Cola vlag vervolgden we een nog steiler stukje naar de top van Seru Bientoe. Bij de Vlag begon het zachtjes te regenen en hoe hoger we kwamen, hoe sterker de wind werd. Kletsnat probeerden we ons achter de Sabalpalmen, die eigenlijk Flapitos heten, te schuilen. Mijn poncho deed te laat goede diensten. De bladeren van de Flapitos gebruikt men in Haiti voor het maken van hoeden. Evenwel geen verkoopster te zien, die ons mogelijk voor een nat hoofd behoed zou hebben.De panoramas waren onvergetelijk. Landhuis Kenepa en Jeremy een sprookje in de verte. De rotsformaties van Seru Gracia waren niet duidelijk, de afstand was te groot. De afdaling werd aanvaard en deze was geen peuleschil afdaling. Voetje voor voetje met knikkende knieen. Een lust voor het oog, dat wel. Totdat we in de achterhoede een fluitje hoorden. Iemand in nood , later hoorden we dat er eentje aan het bloemetjes plukken was geslagen en daardoor het pad niet in de gaten had gehouden. Het kan gebeuren, nietwaar.
Met steun van de anderen was het pad weer snel gevonden. Bij het koppen tellen aan de weg bleek, dat iedereen het avontuur, de klim Seru Bientoe, overleefd had en de gids bedankten voor deze onvergetelijke mooie tocht. Precies kwart voor zes waren we bij onze bolides aangeland.Een herhaling waard, maar dan wel het volgend jaar. Mijn fototoestel is in de reparatie, zodat U kan genieten van een andere fotograaf.Met een vrolijke wandelgroet,Groetend,G.K
Introduction - introductie
This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.
Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.
The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.
Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with tips and info!
Do not touch the Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.
Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________________________
