Beste wandelaars,
Bon siman.
We waren er als de kippen bij. Het is ook niet alles om haantje de voorste te zijn Getuige de vele pega Saya's in je sokken. Verzamelen bij de koeienboerderij met de rode luiken, Moderno.
De Ogemweg, een zandweg met de onklaar gemaakte electriciteitspalen, was grotendeels geschaafd en we liepen deze af tot aan de splitsing. Bij een gestutte electropaal moesten we linksaf.
Op het pad waar we nu liepen groeide de Pega Saya Shimaron volop. De nare stekelige zaadjes klitten overal aan vast. Vroeger waren het de meest vervelende jongens van de klas die deze zaadjes in de lange haren van een meisje wierpen. Nou dat hebben ze geweten. De meeste scholen hadden straffen die er niet om logen. Als ze lijfstraffen hadden mogen toepassen, dan waren twintig slagen met de karwats niet onbedenkelijk geweest. De pega sayas waren van dien aard of je moest je haar laten afknippen of je moest engelen geduld opbrengen om die pega's een voor een uit je haar laten halen. Die dingen prikken gemeen. Vele wandelaars deden verwoedde pogingen om zich te ontdoen van dit ongemak, maar toen waren we al ter hoogte van de oude steenbrekerij. De verweerde schoolbus stond nog in het struikgewas verscholen hij was bijna niet meer te zien. Die goeie ouwe tijd verzuchte iemand.
Al banjerend liepen we de steenmijn voorbij goed beschut door het struikgewas. Bij de afdaling was het weer knippen geblazen. Vele handen maken licht werk, als je tenminste je snoeitang bij je hebt. De goedheiligman had natuurlijk de wandelaars ruim voorzien van de mondiartikelen.
Bij de schietbaan was het uitrusten geblazen. Ieder dronk een slokje en keek zijn/haar ogen uit naar de kanchas en de hoge muur waar eens de brekerij stond. Nu was de ijzeren bak aan de bovenkant van de muur afgescheurd. De tijd gaat snel en het verval houden we niet tegen. De stoelen noden ons uit en we konden op ons gemak de tand des tijds waarnemen.
Pad naar de schietbaan
De toegang naar het landhuis heeft zeker een schoonmaak beurt nodig. Om binnen te komen moest je vooral veel Wabi wegknippen. Op de porch was het goed toeven. De mispelboom droeg geen vrucht, maar dat kon de gezelligheid niet drukken. Het muurtje gaf genoeg zitplaats en de regenbak stroomde niet over. Binnen moesten we de maribombas niet storen, want dan kwamen ze achter je aan. Een prik van een maribomba is erg pijnlijk. Daar kan ik over meepraten.
De weg terug liep langs een breed pad, we hebben dat de Clandestiene weg genoemd. Ergens moet nog een oudere steenbrekerij zijn. Ik heb me de plek laten aanwijzen, maar er moet een weg gebaand worden. We liepen de weg af en kwamen bij alreeds geopende slagboom bij onze auto's aan.
Ik hoop dat U een prettige wandeling heeft gehad.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.
Verslag en foto’s G.K. Hieronder nog enkele foto's van medewandelaar P.v.E.
