Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zondag 18 januari 2015

Wandeling Mishe, Westpunt


Een flinke groep wandelaars was geruim op tijd verzameld bij het geopende en gezellig ogende restaurant Misje. De moeite waard om deze plek te onthouden voor een lunch of diner.


Bij het laatste huis aangekomen om het pad te nemen naar het heuvellandschap achter Mishe werden we door de bewoners gewaarschuwd, dat het pad dichtgegroeid was en dat we gebruik mochten maken om door zijn tuin te gaan om een achterpad te nemen, dat geheel open was. 
Onze snoeischaren bleven opgeborgen en we bedankten de Banda Abou bewoners heel hartelijk en zetten onze voettocht voort. 

De juiste richting werd snel hervonden en voordat we het wisten stonden we ons te vergapen aan een Reiger die zich parmantig op de rots van Boca Djegu met uitzicht op ons wandelgroepje had geinstalleerd.


De bijzondere rots formatie met zijn fossielen en pillows waren indrukwekkend. Na het uitgebreid onderzoek of gezoek naar schelpen, waarbij de Kwal vermoedelijk een klein Portugees oorlogscheepje niet overgeslagen werd.

Hier splitsten onze wegen. De kortwandelaars namen intens afscheid van de langwandelaars, zakdoeken werden tevoorschijn gehaald en er werd driftig gesnoten.
Gelijk zette een ieder zijn weegs met gezwinde pas in.


De langloop-route voerde ons langs Dos Boka en Un Boka, waar we amper nog een plaatje van konden schieten, want we wilden wel voor donker bij onze autos zijn. Misschien hierdoor lag het tempo aan de hoge kant. We werden evenwel tot de orde geroepen, toen we het gedenkteken van de omgekomen duiker Wederfoort tegenkwamen. We werden er stil van. 


Over het maanlandschap probeerden we het pad terug te vinden en dat lukte pas nadat we een aanwijzer zagen in de verte. Deze aanwijzer bleek Watamula aan te wijzen.
Bekend terrein dus. Voordat we het wisten, waren we bij Kura Hulanda aangeland. Vanaf hier kon je met de Suv die Maureen tot haar beschikking had of met de benenwagen verder.


Al met al een aparte wandeling, die voorlopig niet herhaald wordt, daar de bediening bij De Kura niet optimaal was.

Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend,
G.K.