De magazina van Porto Marie
Beste Wandelaars,
Het laatste nieuws wil ik U niet onthouden, er gebeurt veel de laatste tijd. Volgens een onbekende dichter ligt dat aan de maand Mei. Vandaar dit essay gesteld in een taal of zoals ge wilt een dialect waarbij vroeger in bedekte termen werd gesproken.
De Meihond.
De pritsels knisteren in het zwerk,
terwijl de meihond loeit.
De knoetert kwelt de knerk,
maar ach het lover wroeit.
Mijn lief mijn troggels zwoeberen,
mijn plerk is als een wraat.
De kwesters zijn aan het ploesteren,
Mij plerkt wrimmer de zwaat.
Ach het lover wroeit, terwijl de Meihond gloeit.
De wulpse wulpen zwansen in de zwarten,
terwijl de knoeter knoetert.
De pluten platsen de ploertentoeter,
zodra ze avondbroden tarten.
Het lover wroeit en de Meihond stoeit.
Waar zijn de zwabbers van weleer
met hunne gniepse gnuipen.
Zijn ze blar of zijn ze bleer
of stroepen zij de struipen.
Lover wroeit. De meihond groeit.
De glijaars van hier buiten
kennen hun riseeuwen niet.
Glanzend glaken zij de fluiten
De grauwen wraken kracht en spiet.
De meihond stoeit.
Kwakzalvend krieken de kwijners
De sluffers prieken rood.
De wielsen zwullen mooie perdijnen
Savrant, permude, baar slobberdoot.
De meihond sproeit.
Oh veelworm met Uw snieben
Waarom gedruipel en gezwat.
Ik kan het haast niet drieben,
Ik ben het zo vreselijk zat.
Wie ben ik, die zich met een Meihond bemoeit?
Daarom gaan we over tot de orde van de dag, de wandeltocht naar de Magazina te Porto Marie.
De weg was recht de weg was krom. We liepen ons het apezuur en kwamen op den duur langs die oude muur van de Magazina, waar het schip nog in volle glorie ingegraveerd stond. Dank zij de GPS van Mary. Edoch de paal, de belpaal wel te verstaan, stond niet als een paal boven water. Er was helaas geen water en dus geen ..... te zien.
Het laatste nieuws wil ik U niet onthouden, er gebeurt veel de laatste tijd. Volgens een onbekende dichter ligt dat aan de maand Mei. Vandaar dit essay gesteld in een taal of zoals ge wilt een dialect waarbij vroeger in bedekte termen werd gesproken.
De Meihond.
De pritsels knisteren in het zwerk,
terwijl de meihond loeit.
De knoetert kwelt de knerk,
maar ach het lover wroeit.
Mijn lief mijn troggels zwoeberen,
mijn plerk is als een wraat.
De kwesters zijn aan het ploesteren,
Mij plerkt wrimmer de zwaat.
Ach het lover wroeit, terwijl de Meihond gloeit.
De wulpse wulpen zwansen in de zwarten,
terwijl de knoeter knoetert.
De pluten platsen de ploertentoeter,
zodra ze avondbroden tarten.
Het lover wroeit en de Meihond stoeit.
Waar zijn de zwabbers van weleer
met hunne gniepse gnuipen.
Zijn ze blar of zijn ze bleer
of stroepen zij de struipen.
Lover wroeit. De meihond groeit.
De glijaars van hier buiten
kennen hun riseeuwen niet.
Glanzend glaken zij de fluiten
De grauwen wraken kracht en spiet.
De meihond stoeit.
Kwakzalvend krieken de kwijners
De sluffers prieken rood.
De wielsen zwullen mooie perdijnen
Savrant, permude, baar slobberdoot.
De meihond sproeit.
Oh veelworm met Uw snieben
Waarom gedruipel en gezwat.
Ik kan het haast niet drieben,
Ik ben het zo vreselijk zat.
Wie ben ik, die zich met een Meihond bemoeit?
Daarom gaan we over tot de orde van de dag, de wandeltocht naar de Magazina te Porto Marie.
De weg was recht de weg was krom. We liepen ons het apezuur en kwamen op den duur langs die oude muur van de Magazina, waar het schip nog in volle glorie ingegraveerd stond. Dank zij de GPS van Mary. Edoch de paal, de belpaal wel te verstaan, stond niet als een paal boven water. Er was helaas geen water en dus geen ..... te zien.
De Magazina is op deze heuvel (foto: F.Cools)
We vervolgden het schitterende kronkelende weggetje en
knipten hier en daar een wabitakje om de doorgang voor de
achteropkomenden te bespoedigen. De Bemboom ( Maringa ) droeg heel veel
peulen. De Mata Sanger, de Lantana Camara, de Welensalie en de valse
Hibyscus stonden in volle bloei. Ook de Wabi, wiens gele bloemetje lijkt
op Mimosa, liet ons genieten van zijn pracht.
Helaas een van onze fervente wandelaars is iets minder te spreken over de sumpias van deze boom. Niet alleen de schoen werd doorboort. M. werd in aller ijl ontboden. Na enige bezwerende gebaren werd de Pikavoettocht voortgezet. Na de slinger werd het pad iets rechter en konden we lekker opschieten. De horden wilde varkens, die normaal dit pad oversteken, lieten zich niet zien. De vogels, die in grote getale ons nafloten, mochten zich niet in onze interresse verheugen, blijkbaar was het halen van het eindpunt een onstuitbaar verlangen.
Mogelijk het tot linten verknipte witte bruidsjurk was de oorzaak om er een schepje op te gooien. Het zou ook wat moois zijn, dat droeve gedachten het "Gouden ringen" festijn niet door zouden laten gaan.
Helaas een van onze fervente wandelaars is iets minder te spreken over de sumpias van deze boom. Niet alleen de schoen werd doorboort. M. werd in aller ijl ontboden. Na enige bezwerende gebaren werd de Pikavoettocht voortgezet. Na de slinger werd het pad iets rechter en konden we lekker opschieten. De horden wilde varkens, die normaal dit pad oversteken, lieten zich niet zien. De vogels, die in grote getale ons nafloten, mochten zich niet in onze interresse verheugen, blijkbaar was het halen van het eindpunt een onstuitbaar verlangen.
Mogelijk het tot linten verknipte witte bruidsjurk was de oorzaak om er een schepje op te gooien. Het zou ook wat moois zijn, dat droeve gedachten het "Gouden ringen" festijn niet door zouden laten gaan.
Voor de volgende zondag zijn er tientallen suggesties binnengekomen, maar doordat er velen van de vaste kern het eiland tijdelijk verlaten, wil ik U niet vemoeien om nog een Meihond uit te laten.
Naar de kampong met je gladakker is een duidelijke optie.
Met een vrolijke groet,
Groetend, G.K.