Wandelverslag van de Grootse Sint Michiel.
De kloek met de kuikentjes stond trots ons al op te wachten. De donjo had het druk met het regelen van een verjaarspartijtje.
Na hem begroet te hebben, deed hij het hek voor ons open om de wandeling te laten beginnen over zijn dreven.
We liepen door het hek dat ons naar de betonnen vloeren voerde. Als U dat heel vlug uitspreekt, is het net of U gevloerd wordt.
We hielden links aan, maar misten de afslag die het heuveltje op ging. Afijn we liepen welgemoed verder en na veel geknip kwamen we bij de choller zijn optrekje. De meest onbruikbare spullen die men dacht niet meer nodig te hebben, lagen rondom zijn tent verspreid. Een archeoloog zou er vingers bij aflikken. Potten en pannen van niet te raden leeftijd lagen hier te kust en te keur. Zelfs gebruikte hij een zeer oude kruiwagen om de oude spullen her en der te vervoeren.
Fietssporen liepen over het paadje, maar ik zag geen fietsenstalling. Dus kunnen het fietsers zijn, die willen weten hoe een choller een uiltje knapt.
We vervolgden onze wandeling langs de vuilstort van Mal Pais en liepen langs brede paden. We gingen de route volgen naar de put en de drenkbak. Er moest even flink geknipt worden, want het lover had zowel de drenkbak als de put aan hetoog ontrokken. We liepen naar de bloeiende Tamarinde en bespeurden een pad dat achterlangs liep, helaas liep het pad niet zoals we dachten en moesten we terug.
De Passievrucht was droog en dus een slokje water smeerde de kelen. We kwamen bij de boom waar het opschrijfboekje verscholen ligt. Niemand had een pen of potlood bij zich. Het nageslacht zal niet weten, dat we er geweest zijn. Heuveltje af en op naar de Bringa Mosa ( vechtend meisje ). Dit boompje bloeide. De witte bloemetje noodde uit om een bosje te plukken.
Maar kijk uit voor de stekeltjes want die kunnen vreselijk pijn en jeuk veroorzaken.
Het sap van de Flaira is een doeltreffend middel om deze jeuk en pijn te neutraliseren.
De rode zaadjes van de Bonchi Kabei lagen onder de boom. De oude Indjus lagen te rusten en de Pal'i Taki met zijn vervlochten beige stam stonden te pronken met hun groen bladerdak. De yerba di Kerkhof veld leek wel uitgedroogd , de kalebassen lagen op de grond en hingen aan de bomen. Een wondere natuur die je alleen maar op Groot Sint Michiel in die getale aantreft.
We liepen met gezwinde pas langs de mooie paden en kwamen weer uit bij de betonnen vloeren. Een laatste slokje voor degenen die nog wat over hadden, want het was warm. De dieren stonden ons al op te wachten en ik droeg het het verzamelde parkeergeld af.
Bij het weggaan stonden eenden ons uit te snateren en wensten ons een dushi reis.
Met een vrolijke wandelgroet, GK