Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zondag 20 mei 2018

Wandelverslag Veerisberg, 20-05-2018.

Piscaderabaai


Seru Pretu


rotsen en mangroven


Uitzicht

Beste wandelaars,
Bon siman.
De Veerisberg, een van de drie gebroeders, de andere Seru's zijn de Pretu en de Jack Evrtsz. We hebben alle drie wel eens beklommen.


Een schitterend uitzicht heb je rondom als je eenmaal op de top aangeland bent Ik hoorde het puffen achter me. Het rotsige paadje omhoog door de rooi was geen sinecure. Losse keien alom. We starten vijf minuten voortijdig omdat iedereen er was. Het aanvangspad was veranderd.

De ontwikkelaars hadden zelfs op de rand van Piscaderabaai hun bouwsels ontwikkeld. Gelukkig liep er een mooi betegeld pad met aan het eind een houten brug naar de plek waar we de mangrove indoken. Althans het paadje ernaast afgebakend door een rotswand.
Hier en daar lag snoeisel, onze voorgangers hadden een pad vrij van overhangende takken gemaakt. Langs een wand van zandsteen kropen we langzaam omhoog om daarna stijl af te dalen. Als alternatief kon je ook rechtdoor, maar dan moest je over een of onder een boomstam door. Uiteindelijk kwamen we op een geasfalteerde weg uit.
De rooi was aangegeven door groen/geel gekleurde steen en we volgden die tot aan vieuwpoint 114 meter hoog. iedeen genoot van het uitzicht met de gedachte van nog eens 36 meter klimmen. We bereikten de summit en de wandelaars rusten uit en namen een slok. We daalden af in de gleuf, waar je verschillende kanten op kon. Eentje is een steile afdaling naar de voet van de berg.

Een andere is een ererondje voor de waaghalzen via het heuveltje waar we tegenop keken en een warawara de wacht hield. De laatste mogelijkheid namen we. Een geleidelijke afdaling langs de perken waar eens iets werd verbouwd. Vraag me niet wat, want zo nadrukkelijk heb ik niet gekeken.

We kwamen bij Vieuwpoint uit en volgden het pad naar beneden. Dat de weg aan weerszijden een vergaarplaats is voor nieuw vuil deerde ons blijkbaar niet, want niemand belde Selikor of een instantie die hier op moet letten. Wat de een achter laat, vindt de ander mooi. Een beeldschoon beeldje van een of andere oosterse godin stond op de stoeprand en de vindster was er best blij mee.

Ik hoor nog wel welke godin het betreft. We kwamen bij onze geparkeerd staande auto's aan na 1 uur en 40 minuten.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.