Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

zaterdag 12 mei 2018

Wandelverslag Wacao, Bergantinbaai, Playa Grandi,29-04- 2018

Wacao of Wacawa is een militair oefenterrein, grenzend aan Savonet (het Christoffelpark). Wandelen moet aangevraagd worden bij de ingang.

Bon siman.
De nissen op onzee voettocht over het heuvelgebied van Wacao bij Bergantinbaai.
De ene nis is de andere niet, al lijken ze op elkaar. Piepklein. Gelukkig waren we snel uit de buurt van de nissenbaai en konden we ons met betere zaken bezig houden. Zoals niet door een verdwaalde kogel geraakt te worden.
 Ingang Bergantinbaai
 De rooi
 Altijd mooi voor een kerstkaart
Overhangende rotsen


 Heuvels, gezien vanuit de rooi
Keien

Hulzen lagen alom op de schietbaan, evenwel heb ik geen verdwaalde kogel gezien. Gelukkig maar. Het was lekker fris op de noordkust. Er stond een stevige bries en we waren nog lang niet moe.

Op naar Playa Grandi. De bouwvalletjes stonden ons al te begroeten. Vooral de geschilderde ezel deed zijn best om de loslopende te doen vergeten. Een punt om uit te rusten en om van de omgeving te genieten.

Veel tijd hadden we niet, want het was al vijf voor zes en zeker nog een half uur lopen naar onze auto's.
Deze vlakke wandeling deed niet denken aan het heuvelachtige begin en voordat we het in de gaten hadden, waren we bij oude steenbrekerij aangeland, waar we onze geparkeerd staande bolides terug vonden.
Een mooie maar vermoeiende wandeling zat er op.

Met een vrolijke wandelgroet, G.K.