Bon Siman.
Beste Wandelaars,
Een diepe gegraven geul voor de ingang van de weg die naar Landhuis Rafael leidt, hield ons tegen om daar te beginnen. Dan maar om het hofje heen langs de Sterculiabomen. Ze stonden niet in bloei. Langs de bassins liepen we tot waar het pad een bocht maakte. Er lag hier veel vuil. Tussendoor vonden we het pad dat we al klauterend afdaalden. verderop was het pad versperd. Al knippend baanden we ons een weg om het paadje te vinden dat ons door de Curacaosche alang alang zou leiden. Evenwel het was zo overwoekerd, dat het een echt snoeimiddagje werd. Met moed beleid en trouw werd het pad gevonden , dat ons naar het landhuis Klein Piscadera voerde. Dit landhuis heeft duidelijk betere jaren gekend, toen we er nog Tropenweelde feesten hielden. De weg vanhier af leidde ons door het bos tot aan de Piscaderabaai. De Mangels stonden ons in volle glorie op te wachten.
De Mangel Tam ook wel Tan genoemd is een Rhizophora mangel (mangrove). Een altijd groene boom die in de kustgebieden of langs binnenbaaien te vinden is. Op onze eilanden meestal enkele meters hoog maar kan tot ruim 10 meter reiken. De bloem is klokvormig, bleekgeel van kleur en 2 cm in diameter. De vrucht is kegelvormig, roestbruin , 2 a 3 cm lang, bevat een zaad, dat reeds in de vrucht ontkiemt en een 20 a 30 cm cylindervormig orgaan krijgt ( hypotyl ) dat, met de kiem, na enige tijd afvalt en rechtop in de modder terecht komt of verder drijft tot de grond geraakt wordt. In het laatste geval richt de hypotyl zich omhoog en produceert blaadjes aan de top ( kiemplant ). De bast en bladeren bevatten veel tannine , ze worden gebruikt in de leerlooierij. De steltwortels leveren een rode verfstof, die voor de vloeren en meubels gebruikt wordt. Een aftreksel van de vruchten wordt ( na gisting ) als alcoholische drank gedronken. Ook zijn de gedroogde bladeren als tabak in pijpen gebruikt. Nog vele toepassingen van de verschillende onderdelen van de boom worden geneeskrachtig beschouwd.
De zwarte mangel is een bizondere boom met zijn vele zijtakjes, die als luchthappers dienen, een niet alledaags gezicht. De aanloopweg naar de pier waar de oliepijpleiding loopt,is geblokkeerd. Het is nu een loverslane geworden.
Bijna aan het einde van het volgende pad gingen we de pijpleiding over en belanden we in een grasveld waar de krabben diepe gaten hadden gemaakt. Even verderop liepen we door de Puta Perfumado die heerlijk ruikt. Deze parfumachtige kerstbomengeur brengt je in een prima stemming. Na veel geknip wisten we uiteindelijk de achterkannt van de ruine Rafael te bereiken. Ook daar was alles versperd en met veel snoeiwerk wisten we ons pad te vervolgen. Het hofi van Rafael is immer een verademing, vooral als je de wratten, buds,knotten aan de bomen ziet, die op Aliens lijken. Een bovenaards schouwspel. Van hieruit was nog geen makkie om het juiste pad te bewandelen. Maar met vereende krachten lukte het ons toch om het zandpad te bereiken. De uitgang was zoals reeds gezegd door een diepe geul geblokkeerd, maar om langs een smal randje te lopen, was dit geen onoverkomelijke barriere.
Onze autos stonden braaf te wachten. De voettocht was door al dat geknip een half uur uitgelopen.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.