Bon siman.
Bij het restaurant Mishe verzamelden de wandelaars zich om op pad te gaan naar boca Djegu.
Over de paden was in lange tijd niet gelopen, naar het scheen. Overal moest moest wel een takje ge snoeid worden.
We kwamen op de vlakte uit die we over moesten steken om langs de keringsmuur te lopen de rooi in. Ook hier moest flink geknipt worden. Het pad leek het pad, maar we moesten toch even zoeken. We kwamen in de rooi. Het bleek duidelijk dat er niet veel wandelaars hier geweest waren. Knip, knip.
Uiteindelijk via rulle hellingen kwamen op het pad dat naar de boca leidde. Voor de wandelaars die hier nog nooit geweest waren, was het een enorme verrassing. Deze mistieke boca met haar pyramidevormige rots blokken gaven magisch beeld aan de boca. De overhang was majestueus. Als er een flinke regenbui valt, kun je hier goed schuilen. Schelpen lagen er niet veel. De boca heeft niet veel plastic, gelukkig maar.
We liepen terug via de T.V. mast en waren na 1 1/2 uur bij onze auto's.
Iedereen een Bon Pascu toegewenst.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.
