Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 8 september 2014

Het Watamula wandelverslag.

Met een rotsvaste blik in de ogen togen we op pad om de wonderen van de natuur te aanschouwen. M. volgend die ons langs de waterlijn leidde van wat eens in de natte tijd een groot bassin- meer- was geweest.Nu Pluvius het landschap iets minder bedeeld heeft, zien we de droogscheuren in de zwarte aarde met afstervende bomen over een groot gebied. 



Het is altijd weer een spectaculair gezicht hoe de golven zich tegen de rotskust aan smakken. Het opspuitende water hult de suplados even in nevelen. Het waterspel is absoluut weergaloos en onze rotsvaste blik verandert, als we de grote afgebrokkelde rotsen zien.




We lopen langs de kant een paar spuitgaten voorbij  en zien de natuurlijke brug waaronder het tij zijn spel speelt. We komen bij de rooi waar zich een paar dapperen aan wagen om er door heen te gaan.


De rest gaat er al knippend omheen. De afkalving van de westkust is een dreigende aanblik en velen vinden, dat het nauwe paadje langs de kust teveel  van onze evenwichtsorganen vergt.


Na een kleine patrouille op verkenning te hebben gestuurd, rapporteert deze, dat het voor koorddansers een peuleschil is, maar voor zestigplussers met uitzicht op AOV niet aan te raden is.


Verslag en foto's: GK