Op de
parkeerplaats was het even zoeken waar wie wie was, zoveel autos stonden
er. Maar na enig getoeter kon ik in de achterste contreien een ieder
begroeten. Vanaf de parkeerplaats liepen we naar het paadje langs de
putten, de meeste putten stonden droog. De varkens waren in een lange
tijd niet langs dit pad gegaan, maar het bodemvoedsel, dat ze
achtergelaten hadden, had zijn werk verricht. De Pataka, het blauwe
bloemetje, stond in bloei , zo ook de rode Bezem shimaron. De Carawara
di Mondi ( blancu ) droeg vrucht. Een kleverige zoete smaak als je zo'n
besje doorbeet.
De vogeluitkijk stond er in volle glorie bij, alleen de vogels waren gevlogen, maar je moet ook gaan kijken als het etenstijd is. Dan is het gekwetter niet van de lucht. De Wabi droeg zijn Mimosa met eer en de Ingfrau, lidcatus, gaf door zijn geel bloemetje een echt Valentijns gevoel. Misschien dat Doornroosje hier meer vanaf weet. Bij de ruine van het landhuis Porto Marie aangekomen werd het legendarische verhaal van een van onze oudste wandelaars aangehaald. Je zag bij verschillenden de rillingen over de rug lopen. Afijn tijd om de pas er weer in te zetten en ons naar het hek te spoedden, dat de weg naar Playa Hunku afsluit.
Inderdaad Playa Hunku, ook wel playa Dingo genoemd, is een privee strand. Dit was ook duidelijk te zien aan de kussens, die er rondom verspreid lagen en ons noden om even uit te rusten. Na een slokje water werd de klim aanvaard.
Seru Matheo vanaf de baai is
een steile opgang langs rotspartijen, die ons naar een een soort trap
leidt. Als je eenmaal de trap bereikt hebt is het grootste leed geleden.
Op mijn leeftijd en na die vervelende Chikungunya zijn mijn krachten
duidelijk afgenomen. Boven op de Seru Matheo werden we verrast met
prachtige uitzichten op de meerdere uitkijkpunten. De Bromelias waren
amper uitgebloeid en enkelen moesten nog hun knoppen ontplooien. We
bereikten het touw waar ik me stevig aan vasthield om de afdaling te
vergemakkelijken.
De parkeerplaats was in zicht. De autos
stonden er nog. Een drankje na zo'n enerverende wandeling gaat er best
in. Jammer dat er zo weinig wandelaars gebruik van maakten. De zon is in
de zee gezakt. De groene flits heb ik niet gezien, want ik was al
eerder naar huis.
Voor de volgende week zou het een rooibezoek of Indigobakken bezoek kunnen zijn. U hoort nader.
Groetend,
G.K.