Op naar de boca Grandi. Hij was wel groter, maar het water spatte minder op.
Op naar de Tunnel of Doom. Dat dit een gewilde plek is om te picknicken bleek. Een auto stond geparkeerd aan het pad, dat naar de inham gaat en waar de tunnel begint. Bij rustig weer, als het niet te hard waait, kun je met je snorkel, er onder door duiken naar de noordkust, heb ik me laten vertellen door een Venezolaanse duiker; laat ik maar niet over de boycott uitweiden.
We verlieten de Tunnel en onze laatste halte was het landhuis in verval "Santa Catharina". De Sabbia stond in bloei aan de zijkant op de porch. Wel weggehaald van de trap die naar boven en naar het landhuis gaat. Jammer, men dacht zeker dat het onkruid was en misschien is dat ook wel zo. Het fleurige gele bloemetje gaf wel cachet aan de trap. Het landhuis wordt steeds minder, geen pan meer op het dak. Dat schijnt iets met de bekastingen van doen te hebben. Terug naar het uitgangspunt waar we na 2 uur en 25 minuten aankwamen.
(verslag en foto's: G.K.)