Achter de kippenfarm, waar we vrolijk langs liepen, was het een waar duivenfeest. De ene
na de andere duif vloog op alsof ze wilden zeggen, dit is ons domein.
De hoge opgeworpen wallen waren overstroomd met kippenmest. De duiven houden er blijkbaar van. Als je over niet opgedroogde uitwerpselen wandelt, dan heb je de kans, dat je er tot over je enkels inzakt. Het geeft een eigenaardige geur, die niet prettig aandoet.
De bloemetjes ruiken toch anders. De struiken schots en scheef groeiend hadden het geschaafde pad in een wildernis omgetoverd.
De karpata, de castorolie plant, torende flink boven ons uit. Heeft U al eens zo'n zaaddoosje open gemaakt?, De zaden lijken net op teken, vandaar de naam karpata. Ook bloeien hier veel datura's.
De hoge opgeworpen wallen waren overstroomd met kippenmest. De duiven houden er blijkbaar van. Als je over niet opgedroogde uitwerpselen wandelt, dan heb je de kans, dat je er tot over je enkels inzakt. Het geeft een eigenaardige geur, die niet prettig aandoet.
De bloemetjes ruiken toch anders. De struiken schots en scheef groeiend hadden het geschaafde pad in een wildernis omgetoverd.
De karpata, de castorolie plant, torende flink boven ons uit. Heeft U al eens zo'n zaaddoosje open gemaakt?, De zaden lijken net op teken, vandaar de naam karpata. Ook bloeien hier veel datura's.
een nachtbloeier met een prachtige witgeel- kleurige bloem. Hebben de nachtdieren ook een bloemetje. De Dama di Anochi en andere cactusbloemen is voor de vliegende muizen en de kalongs, die met hun tong de nectar proberen op te zuigen. Hoe dichter we bij Sunset Heights kwamen, hoe minder de stank werd. Wat een opluchting, al bleef je af en toe een spoortje van de kippenlucht opsnuiven.
We bereikten het punt van de afdaling van het plateau en zetten ons schrap om de geleidelijke afdaling te beginnen. Lintjes en omgekeerde stenen volgen is niet gemakkelijk als je niet weet hoe een omgekeerde steen er uitziet en lintjes volgen doe automatisch als je er eentje om je nek hebt hangen.
We bereikten het punt van de afdaling van het plateau en zetten ons schrap om de geleidelijke afdaling te beginnen. Lintjes en omgekeerde stenen volgen is niet gemakkelijk als je niet weet hoe een omgekeerde steen er uitziet en lintjes volgen doe automatisch als je er eentje om je nek hebt hangen.
We vorderden langzaam , maar gestaag.
Na ruim een uur waren we bij de grot aangeland. De olijfboom noodde ons uit voor een hachelijke onderneming om in de grot naar beneden te gaan. Enigen van ons dorsten via de boom af te dalen. De meesten zullen wel gedacht hebben, je moet ook weer omhoog.
Dorst hadden we wel en een slokje gaat er altijd in.
Een tweede opening naar de grot vermocht niet de voetpadders te verleiden om via een onbekende boom naar beneden te roetsen.
Een tweede opening naar de grot vermocht niet de voetpadders te verleiden om via een onbekende boom naar beneden te roetsen.
Bij het verzonken bos
De Put onder de struiken
Op naar het Verzonkenbos. Er kunnen op deze uitkijkplek niet veel mensen tegelijk staan. De Manzanillabomen torenden hoog boven ons uit. We zaten eigenlijk tegen de stammen aan te kijken en als ik me niet vergis zaten de boomnimfen terug te loeren. Als je goed keek, kon je de zee horen bruisen en de supermaan zien.
We daalden af in het Verzonkenbos en kwamen bij de gegraven put. Na 'oehoe' te hebben geroepen, in de put wel te verstaan, begaven we ons naar de achtergelaten flesjes. De bottelaar van limonade , althans dat was de bedoeling, zwaaide hier eens de scepter.
Op naar het Verzonkenbos. Er kunnen op deze uitkijkplek niet veel mensen tegelijk staan. De Manzanillabomen torenden hoog boven ons uit. We zaten eigenlijk tegen de stammen aan te kijken en als ik me niet vergis zaten de boomnimfen terug te loeren. Als je goed keek, kon je de zee horen bruisen en de supermaan zien.
We daalden af in het Verzonkenbos en kwamen bij de gegraven put. Na 'oehoe' te hebben geroepen, in de put wel te verstaan, begaven we ons naar de achtergelaten flesjes. De bottelaar van limonade , althans dat was de bedoeling, zwaaide hier eens de scepter.
Op een of andere manier is dit nooit van de grond gekomen. Hij gebruikte die plek alleen als opslagplaats. Vandaar de vele flesjes.
We volgden het paadje met Kalaoee's en liepen over de restanten van een huisje heen, waar vroeger de Portugeese arbeider van de boer woonde.. Geen muur meer overend en het huisje was volledig ingestort.
De eternietplaten lagen op de grond verspreid. Geen bewoners en ze hadden geen briefje achtergelaten. Verderop aan de rechterkant van het pad moet eens een huis hebben gestaan met bloembakken en een vijvertje. Hier heeft een van de wandelaars gewoond. Hij deed daar verslag van alsof het een huisje op de hei betrof. Het verhaal over de wilde honden ging erin als een sprookje uit vroegere tijden. Alleen toen de wilde honden de kippen verscheurden werd men een beetje bleek om de neus. De schutter met een jachtgeweer maakte korte metten met de wilde honden.
De eternietplaten lagen op de grond verspreid. Geen bewoners en ze hadden geen briefje achtergelaten. Verderop aan de rechterkant van het pad moet eens een huis hebben gestaan met bloembakken en een vijvertje. Hier heeft een van de wandelaars gewoond. Hij deed daar verslag van alsof het een huisje op de hei betrof. Het verhaal over de wilde honden ging erin als een sprookje uit vroegere tijden. Alleen toen de wilde honden de kippen verscheurden werd men een beetje bleek om de neus. De schutter met een jachtgeweer maakte korte metten met de wilde honden.
We kwamen op de Tonweg ook wel het Puttenpad genoemd. Hier troffen wij een pijpput en een karstput aan. De Marie Pompoen droeg vrucht. Even later en na veel gezoek kregen we niet genoeg van een gegraven put die vol met struiken stond.
Bij de verroeste ton liepen we het Combi-pad en het Maagdenpad af en kwamen uit op de weg, die links naar het landhuis Noordkant en rechts naar de kippenfarm voert.
Precies na 2 1/2 uur waren we terug.
Ik hoop dat U een mooie wandeling hebt gehad.
Voor de volgende week met de Grand Marcha doen we een bescheiden wandeling naar het Vijgenbos te Groot Sint Joris.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.