Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 12 november 2018

Wandelverslag Ronde Klip berg 11-11-2018

Wandelverslag.
De bergklim of het duin Ronde Klip.

Verzamelen deden we op de spltsing naar landhuis Ronde Klip en Abrahamsz langs de gele muur om vervolgens binnen vijf minuten over hobbels naar het beginpunt Ronde Klip te rijden. Het was even dringen geblazen, want we konden amper de vele auto's kwijt. Om ongeveer 15.45 uur starten we. 


Via een achterlangs pad kwamen we op de zandweg die om de berg heen loopt. Bij het tegeltje op een steen moesten we het paadje nemen dat aanvankelijk geleidelijk omhoog ons naar de top bracht. De klim met zo'n aantal wandelaars geen sinecure. Onder aan de top bleven twee wandelaars achter die dorsten niet de grote stap te wagen om bij de rotsen op te klauteren. 


Gelukkig waren ze op een punt aangeland met een verrassend mooi uitzicht.
Daar we dezelfde weg terug moesten, zaten ze geuldig van het uitzicht te genieten en te wachten tot de andere wandelaars weer terug waren.
Gelukkig is het wel zo, dat U het zelf moet doen, niemand neemt op sleeptouw.


Een wirwar van paadjes of die er op leken, bracht ons uiteindelijk naar het hoogste punt. Een zwart -witte paal gaf aan dat hier een slok mocht worden genoten. 



Het duin dat gevormd werd door een beschermende siliciumlaag (gesmolten zand) en daarom  weinig erosie kende. Er werd naarstig naar Anemoon schelpen gezocht. De oudheid kent geen tijd. We hebben dan ook niet lang gezocht. Op terugweg vonden we nog een paar fundamenten van een vermoedelijke uitkijkpost van de tweede wereldoorlog. Een ydillisch paadje bracht ons naar de afdaling , waar de dames zich gemakkelijk hadden gemaakt om van het uitzicht te genieten. De afdaling ging vlugger dan de beklimming, maar je moet wel goed je voeten neerzetten, want je glijdt vlugger naar beneden voordat je het weet.


Een stok als derde steunpunt en goed profiel onder je schoenen kan veel ellende voorkomen.
Een kleine twee uur hadden we over deze tocht gedaan. Een voor een konden we onze bolides uit de geparkeerde toestand rijden. 
Voor de volgende week is het gebied van Rif St. Marie een wandeling waard, vermoedelijk gaan we door de vallei.
Met een vrolijke wandelgroet,
Groetend, G.K.

(copyright foto's: G.K. en twee mede-wandelaars)