Introduction - introductie

This blog is not a trail guide. It is about the beauty and the diversity of Curaçao.
There are dry months and wet months, days with wind or storm or no breeze at all.
Due to the weather conditions, you may find he trails to be very different from what our pictures show.

Most recent hikes are described in Dutch / Nederlands (kijk voor de laatste wandelingen in het blogarchief). De paden veranderen snel, ze groeien dicht of worden gesloten. Er komen ook nieuwe routes bij.

The other entrees are in English. Our main object is to show the beauty of the island. We cannot always give exact directions of trail heads or ends.
Many trails change, closed by owners, or overgrown. . the maintenance depends on
enthusiastic volunteers. Our group tries out new trails too.

Important: never go hike alone! When visiting popular places like the Salt pans of Jan Kok or Ascencion Bay don't get out of your car unless other people are there. Leave money, cards and other valuables at the Hotel.
If you have no one to come with you, take a hiking tour with a guide. Please read the page with
tips and info
!
Do not touch the
Manzanilla tree or its leaves and apples. They are poisonous.
On all photos copyright of the owners.

Enjoy Hiking Curaçao!
______________________________________________________________________________________________________

maandag 19 november 2018

Wandelverslag Vallei Rif St. Marie, 18-11-2018



Beste wandelaars,
Bon siman.
Richenel (in Willibrordus) was de verzamelplaats. We vertrokken 15.26 uur naar het Kite surfers punt waar de wandeling naar de vallei begon. 



Over de vlakte die nog net niet overspoeld was, want langs het water moet je op natte voeten rekenen. Bij de betonnen paaltjes langs kwamen we eerst de cylindergraven tegen, aan de rechterkant van het pad. 
Na de indigobakken aan de linkerkant van het pad moesten we de mondi in. Na een beetje kruipdoor sluipdoor kwamen we in de vallei. 



De rotswanden van de Seru Largu rezen voor ons op. 



Schitterend in de zonnengloed deden ze majestueus aan. We volgden een kronkelend paadje en bij de markering sloegen we rechtsaf en liepen nu langs de imposante rotspartijen van de Seru Lucia om vervolgens uit te komen op het paadje dat naar Coral Estate ging. 

Peulen van de Oliba zijn opengebarsten

Het paadje achterlangs was een complete verrassing. Heuvel op heuvel af met telkens verrassende uitzichten of naar de rotswanden of naar de baai van Rif St. Marie. De proefmijn was een groot gat in de grond vermoedelijk gemaakt met behulp van explosieven. Blijkbaar was men op zoek naar fosfaat, mangaan of andere metalen.
Tal van watakelis stonden in bloei, maar een bloeiende Flaira heb ik niet kunnen ontdekken. Ruim voor zonsondergang waren we met zijn allen terug op de plaats waar de kitesurfers nog druk bezig waren. We konden zelfs de ketting open laten, daar we niet de laatsten waren.
U hoort nader.
Met een vrolijke wandelgroet, G.K.